Het roer om
Programma Op 6 november is dan alweer de laatste aktiviteit van de zeilcommissie, nl. het Rondje Pampus/Rondje Schelp. Het Rondje Pampus kan ook als toertocht meegevaren worden door zowel motorboten als zeilboten!! Er wordt gestart voor onze haven en het doel is simpel: wie het eerst om Pampus heen vaart en weer finished bij de haven is de winnaar. Voor de open zeilboten gelden de zelfde regels, alleen zullen zij het eiland De Schelp zo snel mogelijk moeten ronden. Alle genoemde wedstrijden starten om 12.00 uur. Note voor de wedstrijdzeilers: Al deze wedstrijden worden onder SW-handicap gevaren en alle resultaten tellen mee voor het clubkampioenschap 2005. De Clubkampioen 2005 wordt bekend gemaakt tijdens de feestavond op 19 november 2005. > kreeg, waarin de verkoper ons een oplossing bood: voor zijn charterfirma de flottieljes varen vanuit Bodrum. Maar dat ligt in Turkije, ons plan was om te varen in Griekenland! Daar wisten we hoe het werkte en in Turkije woonde tenslotte Turken - dat was niet de bedoeling!! Na een bliksembezoek aan Las Vegas in de eerste week van januari 2001 om te overleggen met Jacqueline, mijn vrouw, die in de VS verbleef i.v.m. haar werkzaamheden, werd uiteindelijk toch besloten om ons geluk te beproeven in Turkije. Bodrum! Een prachtige Middeleeuwse stad met een imposant kasteel aan de haveningang. Bodrum, met een grote natuurlijke haven en een hypermoderne marina waar zelfs de toiletten zijn voorzien van airconditioning. Bodrum, met een gezellige binnenstad en bazaar. Bodrum, een stad met oneindig veel cultuur en historie. Bodrum, aan de ingang van de golf van Gokova, door Cousteau aangeduid als een van de mooiste plekken op aarde. Kortom we hadden snel onze draai gevonden. Hoewel, ieder voordeel heeft zijn nadeel, de moskee laat op de meest onmogelijke tijden weten dat het tijd is voor gebed. Maar uiteindelijk raak je hier ook wel weer aan gewend, net als het gebeier van de klokkentoren in het centrum van Haven. Het seizoen begint, wij vallen van de ene verbazing in de andere, die Turken zijn best aardig, heel aardig zelfs, ook de mensen die niet altijd wat aan je kunnen verdienen. En hier lopen ze helemaal niet met een hoofddoek en met een blik op de boezems van de gefortuneerde Turkse vrouwen weten we inmiddels ook dat de plastisch chirurgen hier beslist geen droog brood eten . De golf van Gokova en Hisaronu zullen de komende 2 jaar ons zeilgebied zijn. Inmiddels was ik er ook wel uit dat dit veel meer zeilkennis zou eisen dan het rustige Ionische gebied rond Corfu en Lefkas. De Egeïsche zee staat bekend om zijn harde, constante wind, de Meltemi. Een briesje in de morgen en rond het middag uur een stevige westnoord-westen wind die aan kan wakkeren tot 7-8 Bft. Deze weersomstandigheden werden vaak door deelnemers van de flottielje onderschat en zij waren ook niet altijd goed geïnformeerd door de reisagenten, die bij de verkoop van een reis zeiden:”ach dat valt wel mee en er is begeleiding”. Dit zorgde bij het binnenlopen voor de nodige kopzorgen en hilariteit. Het is in dit deel van de wereld gebruikelijk om te ankeren in de laag, dit houdt in dat de jachten achteruit op het anker afmeren aan de steiger of kade en dat verloopt natuurlijk zeker de eerste dagen niet vlekkeloos, en met veel geschreeuw, trek- en duwwerk worden de schepen dan binnen geloodst. Met wekelijks nieuwe gasten aan boord en in de flottielje, ontmoet je ongelofelijk veel leuke mensen en dat maakte het de moeite waard om het 2 jaar bij een goede organisatie als Yildiz-Yachting vol te houden. Het was ook een grote verrassing dat Piet en Inge samen met Bob en Wil opeens opdoken in Bodrum om polshoogte te nemen tijdens hun vakantie in Bitez. Ook Famke, onze Golden Retriever, was snel gewend aan het leven aan boord. Zij trok altijd veel bekijks wanneer ze van boord sprong om vervolgens via de zwemtrap zelf weer aan boord wist te klauteren. De minder leuke ervaringen vallen vaak in het niet bij de leuke contacten en hilarische momenten. De vele anekdotes zouden een volledig boek kunnen vullen... De grote beproeving komt tussen deze 2 seizoenen in, Kees, de eigenaar van de firma heeft 3 nieuwe schepen besteld en heeft mensen nodig en vraagt of ik samen met Nico, een majoor van het Nederlandse leger in ruste, een van de schepen -een Sun Odyssee 34- van Cruisant, Z-Frankrijk, naar Bodrum wil brengen, samen met de 2 andere schepen. Een tocht van ongeveer 1500 mijl, die via de straat van Bonifatio naar Sicilië gaat om vervolgens in Reggio de Calabria te tanken en dan via de zuidelijke Cycladen in een ruk naar Bodrum te varen. Dit moest gebeuren in de eerste week van november, dit betekent dat de kans op slecht weer erg groot zou zijn. Het eerste deel van de tocht door de Golf van Lyon viel erg mee en deed vermoeden dat het een heerlijk ontspannen weekje zou worden, maar al snel kwam er een dikke mist opzetten en deze nieuwe schepen zijn natuurlijk niet uitgerust met een radarsysteem. Er schoot mij iets te binnen. Een lid van de vereniging had mij ooit eens verteld dat aluminiumfolie een goed alternatief is om nog beter zichtbaar te zijn op de radar van andere schepen. Dus 2 OKTOBER 2005 SLUISKA<strong>DE</strong> <strong>11</strong> NR 7 <strong>11</strong>