De Eerste Kamer en Europa - Eerste Kamer der Staten-Generaal

Geen
instemming
betekende
geen Europees
besluit.
de opvattingen van de Eerste Kamer onder de aandacht te brengen van de parlementariërs.
In de maanden volgend op het plenaire debat kreeg de Eerste Kamer berichten dat
het Europese voorstel dermate gewijzigd was dat niet aan alle door de Kamer gestelde
voorwaarden zou worden voldaan. Een spoedschrijven aan de regering met het
dringende verzoek om een appreciatie van het gewijzigde voorstel volgde. Bovendien
was vernomen dat het Oostenrijkse EU-voorzitterschap tijdens de Europese Raad van
juni 2006 het dossier tot een goed einde wilde brengen. De regering stelde dat haar
inzet er nog steeds op was gericht te voldoen aan de voorwaarden van de Kamer.
Bovendien lag besluitvorming tijdens de aankomende Europese Raad “niet in de lijn der
verwachting”. De regering kreeg gelijk. Tijdens de Europese Raad werd slechts herhaald
dat het dossier grondrechtenbureau zo spoedig mogelijk afgerond diende te worden,
zodat het bureau per 1 januari 2007 operationeel zou kunnen worden.
Na het parlementaire zomerreces van 2006 pakte de Eerste Kamer het dossier weer op.
Het Europese onderhandelingsproces was inmiddels zo vergevorderd dat specifiek het
ontwerpbesluit tot uitbreiding van het mandaat van het bureau naar de derde pijler van
de Europese Unie (JBZ) op de agenda van de Europese JBZ-Raad stond. De verantwoordelijke
commissies van de Kamer hebben daarop in een vroegtijdig stadium een brief
gezonden aan de regering waarin werd gesteld dat de commissies de Kamer adviseerden
geen instemming te verlenen aan het ontwerpbesluit. Geen instemming zou geen
Europees besluit betekenen.
Vanuit Europa werd vernomen dat zowel de verordening tot oprichting van het bureau
als het JBZ-besluit voor de laatste maal besproken zou worden op de JBZ-Raad van
4 en 5 december 2006. Dit signaal – een laatste bespreking betekende immers formele
besluitvorming – was voor de Eerste Kamer afdoende om nogmaals alle middelen in
stelling te brengen. De andere nationale parlementen van de EU-lidstaten werden op
de hoogte gebracht. Door de vele Europese contacten was reeds gebleken dat ook
de parlementen van Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk meerdere bezwaren
van de Eerste Kamer deelden. De Nederlandse Tweede Kamer zag daarentegen geen
problemen en hield zich in de discussie afzijdig.
De Eerste Kamer zocht, gelet op de naderende besluitvorming in Europa, nogmaals
contact met de regering. Deze had de Eerste Kamer op 21 november 2006 een brief
gezonden met de laatste stand van zaken. De daarin vermelde wijzigingen in het
voorstel zouden uiteindelijk tijdens de JBZ-Raad van december geaccordeerd worden.
De verantwoordelijke commissies concludeerden op basis van de brief dat het herziene
Europese voorstel voldoende tegemoet kwam aan de wensen van de Kamer:
het mandaat van het bureau werd beperkt tot alleen het Europese Gemeenschapsrecht,
18 Kamerstuk I 2005-2006, 22112, nr. O – motie-Dees c.s.
De Eerste Kamer en Europa
19