Het bekkenbeheerplan van het Dijle-Zennebekken - Integraal ...

Campings en visvijvers in valleigebieden
pg. 157
Het is aangewezen om deze recreatievormen te concentreren op plaatsen die niet conflicteren met de
aanspraken van het watersysteem. Dit vereist veel overleg en terreinkennis en moet daarom op lokaal
niveau gebeuren. De Gemeentelijke Ruimtelijke Structuurplannen zijn hiervoor een geschikt
instrument. Visvijvers kunnen via deze plannen in bepaalde zones toegelaten worden wat een
uitdoofbeleid in de andere zones impliceert. Campings behoeven een afweging op bovenlokaal
niveau, voor bestaande campings langs de Ijse en de Vrouwvliet zou het afbakenen van een
oeverzone volstaan.
3.2.3 ONROEREND ERFGOED
Streefbeeld
De watermolens binnen het Dijle-Zennebekken genieten een industrieel-archeologische waarde. Een goede
communicatie tussen de moleneigenaars en de beheerder van de waterloop maakt dat het beheer van de
stuwen zo gebeurt dat aan de verschillende belangen wordt tegemoetgekomen en bij hoogwater snel kan
worden gereageerd om wateroverlast te beperken.
Voor het thema onroerend erfgoed wordt aan het bovenstaande langetermijnstreefbeeld invulling
gegeven via 1 operationele doelstelling. Om deze doelstelling te kunnen realiseren zullen
verschillende maatregelen genomen moeten worden. De acties en aanbevelingen (beschreven in deel
4. Acties en maatregelen) van het bekkenbeheerplan geven aan op welke manier deze maatregelen in
de praktijk worden omgezet in het Dijle-Zennebekken.
OPD: HET WATERBELEID EN –BEHEER VRIJWAART DE ERFGOEDWAARDEN VAN HET WATERSYSTEEM EN VAN
DE WATERGEBONDEN INFRASTRUCTUUR.
M: HET WATERBEHEER HOUDT REKENING MET DE MAALVAARDIGHEID VAN NOG WERKENDE EN VAN
BESCHERMDE WATERMOLENS
Langs verscheidene waterlopen in het Dijle-Zennebekken vormen watermolens een deel van het
historisch erfgoed.
Waterkrachtcentrales
Op de onbevaarbare waterlopen in het Dijle-Zennebekken worden een aantal waterkrachtcentrales
uitgebaat, dit geeft conflicten met de voeding van de kleine waterkrachtcentrales op het Kanaal
Leuven-Dijle. Debietwijzigingen zorgen voor een verandering van de natuurlijke situatie en om de
impact hiervan te kunnen inschatten lijkt de opmaak van een laagwaterscenario Dijle-Zennebekken
relevant.
Oplossen van vismigratieknelpunten
Het saneren van vismigratieknelpunten t.h.v. watermolens dient met de nodige afstemming op het
beleid m.b.t. de bescherming van watermolens en hun omgeving als onroerend erfgoed te gebeuren.
Doelstelling is erfgoedwaarden samen met vismigratie/habitatherstel en –behoud te realiseren.
Belangrijk is dat bij het herstellen van vismigratieknelpunten rekening gehouden wordt met
erfgoedwaarden. Bij herstel van de werking van watermolens moet rekening gehouden worden met
vismigratie. Ingeval er een debiet aanwezig is dat volstaat om tezelfdertijd vismigratie mogelijk te
maken én de watermolen in werking te stellen, kunnen de beide doelstellingen zonder meer naast
elkaar verwezenlijkt worden. In de meeste gevallen is het aanwezige debiet echter ontoereikend om
de beide doelstellingen tegelijk te realiseren. In een dergelijke situatie zal er gezocht moeten worden
naar een evenwicht tussen de beide doelstellingen (CIW nota ‘vismigratie’ kan hierbij als leidraad
dienen). Vanuit het waterbeheer wenst men in de toekomst geen bijkomende waterkrachtcentrales toe
te laten op de onbevaarbare waterlopen behalve dan ter hoogte van reeds bestaande watermolens.