Waar de Schoen Wringt - Landelijke India Werkgroep

Voor de productie van schoenen worden dierenhuiden afkomstig van koeien, geiten, buffels en
schapen gebruikt. In de meeste gevallen zijn de huiden die voor de leerproductie worden gebruikt
een bijproduct van de vleesproductie. Slagers en slachterijen slachten de dieren en verkopen de
onbewerkte huiden hierna aan tussenhandelaren. Deze tussenhandelaren vervoeren de huiden en
verkopen deze aan pakhuizen. De eigenaren van deze pakhuizen hebben vaak werknemers in
dienst die de huiden schoonmaken met water, ontdoen van overbodig vlees, de zijkanten
bijknippen en met zout bestrooien om het overdadig vocht kwijt te raken. Leerlooiers komen
vervolgens de huiden inspecteren, kopen deze en vervoeren ze naar hun leerlooierij. 43 Dit proces
van leer verloopt in alle productielanden grotendeels op dezelfde manier.
Het produceren van leer kent drie processen: voorbereiden, looien en afwerken. De eerste stap, de
voorbereiding, bestaat uit het ontharen, vlees verwijderen, zouten en bestrooien met kalk. De
tweede stap is de looifase die de proteïnen in het onbewerkte materiaal stabiliseert zodat de
huiden niet kunnen bederven. De derde stap omvat processen zoals uitdunnen, bevochtigen,
verven, drogen en polijsten. Veel looierijen produceren een van de drie typen leer die het resultaat
zijn van de processen in de leerproductie. Sommige ambachtelijke leerlooierijen produceren alleen
leer in de eerste fase, het natte blauwe leer. Looiers zonder een eigen looierij of zonder de
capaciteit voor alle productiefasen betalen een bedrag om gebruik te maken van een looierij van
een ander. Productieketens zijn daarom niet altijd inzichtelijk omdat het eindproduct gemaakt kan
zijn in verschillende plaatsen. 44
43
Foundation for International Research on Working Children (IREWOC), Anna Ensing, “Hazardous Child Labour in the
Leather Sector of Dhaka, Bangladesh”, januari 2009,
http://www.childlabour.net/documents/worstformsAsiaproject/Ensing_Leather_Bangladesh_2009.pdf
44
ibid
21