Waar de Schoen Wringt - Landelijke India Werkgroep

3.1 Westerse schoenenwinkels en groothandels
Grotere retailers die honderden schoenenwinkels huren of bezitten, zullen veelal niet-merk
schoenen (of schoenen met een onbekend merk) rechtstreeks bij de Aziatische
schoenenproducent kopen. De discounters onder retailers verkopen relatief minder schoenen van
bekende merken. Merkschoenen moet iedere retailer bij het merknaambedrijf inkopen. Kleinere
schoenenketens zullen hun aankopen veelal bij een groothandel en/of inkoopcombinatie doen.
Groothandels/agenten zijn er in verschillende soorten. Sommige (zoals Hengst schoenen in
Nederland) verkopen alleen schoenen; anderen (zoals de Duitse gigant ANWR) leveren ook
service/advies aan retailers hoe ze het beste hun schoenenwinkels draaiende kunnen houden. In
Duitsland heeft Deichmann de meeste schoenenwinkels, in Engeland is dat Marks and Spencer. 51
Een overzicht van de voornaamste Nederlandse spelers staat in hoofdstuk 8 van dit rapport.
3.2 Actoren en hun invloed in de keten
Er zijn een aantal invloedrijke actoren te identificeren in de schoenenketen. Deze zijn onder te
verdelen in de onderstaande categorieën bedrijven. De manier waarop ze in- en verkopen en dus
invloed kunnen uitoefenen in de keten, wordt ook vermeld. Als eerste is de categorie
schoenwinkelketens. Deze bedrijven kopen veelal zelf direct in bij producenten. Vervolgens zijn er
de Westerse merknaambedrijven zoals Nike, Adidas, Geox, Ecco en Timberland. Deze laten de
productie in Azië doen en hun merken zijn gewild vanwege hun imago en doorlopende reclame.
Schoenenwinkels willen om deze reden deze merken graag verkopen. Ten derde zijn er de
groothandels/inkoopcombinaties. In deze categorie geldt: hoe groter het inkoopvolume, hoe groter
de inkoopmacht en de mogelijkheid om invloed uit te oefenen. De laatste categorie bestaat uit de
grote schoenenproducenten. Zij hebben de primaire taak om ervoor te zorgen dat hun
productieproces, inclusief uitbesteding, sociaal aanvaardbaar is en niet schadelijk voor het milieu.
Deze producenten zitten dichter op de problemen waardoor zij makkelijker invloed kunnen
uitoefenen op het proces. De eerste drie categorieën bedrijven bepalen en/of onderhandelen met
producenten over belangrijke voorwaarden, zoals productspecificaties (bijv. model, materiaal),
stuksprijs, levertijden en ander inkoopvoorwaarden. Al dan niet inclusief sociale voorwaarden.
http://estcomep.cc.cec.eu.int:1151/newxtweb/submitopensavedextraction.do?extractionId=4976794&datasetID=DS-
016890&keepsessionkey=true (gezien op 24 juli 2011)
51 Euromonitor, “Clothing and Footwear:Trends, Developments and Prospects”, Oktober 2009,
http://www.ryerson.ca/~rmichon/mkt731/reading/Industry%20Reports/Clothing%20and%20Footwear%20Global%20Tren
ds.pdf, pagina 48.
23