download - Noachieten Nederland

voortleven. Het is een wijze van leven die tot op de dag van vandaag
doorgaat. Er wordt zoveel waarde aan ontleend dat juist hierin de bestemming
van het leven en van het mens-zijn ligt. De Misjna leert:
“Groot is de Thora, want zij geeft leven” (mAvot 6:7).
De traditie leert dat Mozes op de berg Sinai de Thora heeft ontvangen.
Op het moment dat de Thora werd geopenbaard, moest het
volk Israël er al direct mee leven. Op dat moment begon dan ook de
interpretatie van de Thora (zie Deut. 31:12). Zo ontstonden er twee
met elkaar verweven vormen van studie: de actuele vragen van het
leven werden en worden voortdurend getoetst aan de Thora en aan de
reeds ontstane, eerdere interpretaties en commentaren, en omgekeerd
worden de Thora en de literatuur rondom haar voortdurend bestudeerd
om het leven en het mens-zijn richting en vorm te kunnen geven.
Het weten dat zo tot stand komt, wordt de mondelinge Thora of
traditie genoemd. Uitgangspunt is dat zonder de mondelinge Thora
de schriftelijke niet kan worden verstaan en geleefd. Beide horen bij
elkaar en constitueren elkaar tot één Thora.
De auteurs zijn te rade gegaan bij de joodse traditie om zich een
beeld te vormen wat een ‘noachidische halacha’ zou kunnen inhouden.
Deze oriëntatie leverde al direct een punt van discussie op over
de titel van dit boek. Gezien onze vraagstelling is een titel als De Thora
spreekt tot Noach en zijn zonen of De Thora spreekt tot heel de
mensheid of De Thora spreekt tot de rechtvaardigen onder de mensen
voor de hand liggend. Immers De (concreet aanwezige) Thora spreekt
… (tegenwoordige tijd!) geeft minstens zo direct weer waarom het hier
gaat als een voor velen niet (meer) concrete God die ooit, vroeger,
heeft gesproken. Maar de Thora spreekt ook vandaag nog als volgt: En
God sprak tot Noach en zijn zonen.
De Thora en de joodse traditie zijn een leerboek van blijvende actualiteit
voor heel de mensheid. Voor de joden gelden meer bijzondere
en aparte richtlijnen dan voor de niet-joden, maar een relatief groot
13