download - Noachieten Nederland

In ieder geval lijkt het ons een gedachte die verdere studie en bezinning
waard is, temeer waar er reeds voor het begin van onze jaartelling
in Noordoost-Syrië gemeenschappen hebben bestaan die naar
de noachidische voorschriften leefden maar waarvan de leden geen
jood wensten c.q. meenden te moeten worden. 3
5. Elke theologie haar eigen ethiek
Aan het begin van de christelijke geschiedenis staat de monumentale
figuur van Paulus, die in zijn brieven de geniale vertaalslag heeft
gemaakt waardoor het christendom de Europese wereld kon veroveren.
Echter niet de ‘Semitische’ wereld, die pas in de zevende eeuw
met succes door een ‘Semitische’ godsdienst, de islam, kon veroverd
worden, waarbij slechts hellenistisch-christelijke ‘eilandjes’ als kopten
en maronieten voor het christendom gespaard bleven. Bijgevolg heeft
in de Europese cultuur de theologie en daarmee de systematische theorie
de overhand gekregen en kan methodisch uit elke theologie een
ethiek worden afgeleid. Zoals in de oudheid elke filosofie haar eigen
ethiek had. In de Hebreeuwse Bijbel echter gaat – en ook in het oudste
christendom ging – de halacha als gedragscode altijd aan elke geloofsuitspraak
vooraf. En zo werd ook de uitspraak van de Thora
3
Flusser, Ontdekkingen in het Nieuwe Testament, 55 e.v. Wij houden voor
aannemelijk dat men in deze kringen leefde naar de Thora, maar dan niet
naar de volle 613 mitswot van de Thora omdat die in hun totaliteit de tempeldienst
en het land Israël vooronderstellen. Voor zover men zich in deze
kringen niet als het ‘nieuwe Israël’ zag maar als gelovigen uit de volkerenwereld,
zal men naar die geboden geleefd hebben die golden voor de volkerenwereld,
dat wil zeggen de noachidische voorschriften. Daarmee is de gedachte
dat Israëls prerogatief vervallen was of aan hen toegewezen zeer wel te
combineren (zie ook oc, 59). Het aantal noachidische voorschriften waarnaar
zij geleefd zouden hebben zal eerder groter dan kleiner dan zeven geweest
zijn. Wellicht zijn de 30 van jAvoda Zara 2:1/4c, r 22-23 daarvan een late herinnering
(zie ook bChoelien 92a-b).
15