download - Noachieten Nederland

terug.) Het begrip schepping verwijst niet primair naar een theorie
over het ontstaan van de aarde maar naar de werkelijkheid die als
door God gegeven wordt beleefd. De belangrijkste connotatie van het
begrip BaRa (scheppen) is ‘schenken’: de werkelijkheid wordt als gave
beleefd en van daaruit is het zich bewust worden van het ‘gave’ karakter
van de werkelijkheid tegelijk het aangaan van een relatie met de
Gever.
Deze sterke binding aan de werkelijkheid blijkt ook uit de bepaling
van de gebedstijden: men mag het ochtendgebed pas doen als
men heeft kunnen constateren dat het licht geworden is, het avondgebed
als men heeft kunnen vaststellen dat de schemering is ingevallen,
het middaggebed na de hoogste stand van de zon. Het maanjaar
wordt zodanig gecorrigeerd door periodieke afstelling op het zonnejaar
dat de binding met waarneembare zaken als oogst en zomer gehandhaafd
blijft.
Met deze zin voor het concrete hangt ook een natuurlijk gevoel
voor metaforen samen. Als men een abstract gegeven duidelijk wilde
maken greep men naar een metafoor. Rabbijnse verhalen zijn vaak
uitgewerkte, uit het leven gegrepen metaforen. Een goed gekozen
metafoor is vaak veelzeggender dan een goedsluitend logisch betoog. 7
Uitvloeisel van die attitude is ook de keuze voor het concrete in de
regelgeving van de halacha. De grote aandacht van de halachische
autoriteiten, de hiervoor genoemde decisoren, gaat naar de heel precieze
definiëring van een probleemgeval of -situatie, een heel precieze
analyse van de bronnen en van mogelijke precedenten daarin of van
gevallen die analoog lijken en/of van waaruit men een transpositie
kan maken. In ieder geval moet de halachische uitspraak die gedaan
wordt naadloos op het probleem passen.
7
Zie voor dit fenomeen in de Bijbel, in de joodse en andere verhaalculturen:
Zuidema, De vergeten taal van het verhaal, passim.
35