download - Noachieten Nederland

veitchik legt er de nadruk op dat het zowel in Genesis 1 als in Genesis
2 om een goddelijke opdracht én een menselijke mogelijkheid gaat.
Ook het majesteitelijke, de verovering van nieuwe werelden en de
heerschappij over de schepping – dat wil zeggen alles wat daarmee
samenhangt als de ontplooiing van de wetenschap, het beleid van een
regering, de handel, enz. – behoort geheel en al tot een door God gewilde
zijde van de mens, waarvan Genesis 1 zegt: “Zie het was zeer
goed.”
Maar als het daarbij blijft, voldoet de mens niet aan zijn totale
goddelijke opdracht. Hij verschraalt, hij vermaterialiseert. Vandaar
davar acheer: de aanvulling en correctie van Genesis 2. De verovering
moet tot dienen leiden en het heersen, moet bewaren worden. In Genesis
2 blijkt de mens niet alleen te zijn. Niet alleen is daar de vrouw,
de partner van de mens, daar is ook God die de vrouw aan de mens
voorstelt en die zich als de gevende openbaart. Hij schenkt (BaRA,
‘scheppen’ of ‘schenken’) mens en schepping aan elkaar en man en
vrouw aan elkaar. De naam van God in Genesis 2 verwijst naar de
openbaring op Sinai. JHWH (spreek uit: Adonai) is zijn verbondsnaam.
Het gaat in Genesis 2 om een verbond: tussen mens en mens en
tussen God en mens. God is hier niet de vijand, de afgunstige, maar
vader en vriend. De relatie met God behoort tot de gegeven (geschapen,
geschonken) mogelijkheden: de mens heeft het in zich om naar
die mogelijkheden te leven. De weg daartoe is – zoals in de inleiding
gezegd – voor de joodse mens de halacha. Want halacha is dienen en
bewaren. In de halacha wordt de wandel van de mens (HaLaCH,
‘wandelen’) tot dienst aan God, mens en wereld.
Adam is niet de Bijbelse Prometheus en God niet de Bijbelse Zeus.
Het mag zijn dat er trekken van overeenkomst zijn tussen Genesis 3
en het verhaal van Pandora. In Genesis 3 weet de slang Eva’s nieuwsgierigheid
op te wekken en daar leidt Adams zwakheid tot hun zonde,
maar wellicht ook tot hun volwassenheid: vanaf dat moment hebben
zij de keuze tussen goed en kwaad, tussen goddelijk gebod en onge-
43