Intrinsieke motivatie van kinderen in sport en spelsituaties

van de intrinsieke motivatie om de sport te blijven beoefenen (Morris & Summers,
2004). Dit resultaat was al eerder gevonden door Deci en Ryan (1985) die met name
stelde dat negatieve feedback die ervoor zorgde dat de sporten zich incompetent
voelde een negatief effect kon hebben op de intrinsieke motivatie. Whitehead geeft
dan ook het advies om persoonlijke competentie te benadrukken door eerlijke en
positieve feedback te geven. Wanneer een taak niet goed uitgevoerd wordt moet men
niet de fout blijven benadrukken, maar de vaardigheden proberen te verbeteren. Ook
het teveel benadrukken van vergelijkingen met andere sporters kan een atleet een
gevoel geven van incompetentie. Dit is met name het geval bij beginnende sporters.
(Morris & Summers, 2004). Met name kinderen tussen de acht en twaalf jaar halen
het grootste gedeelte van hun informatie over hun competentie uit de vergelijking die
ze maken met andere kinderen (Harter, 1993). Whitehead adviseert daarom coaches
om ieder kind de basis vaardigheden van de sport aan te leren, terwijl men de
vergelijking met andere kinderen zo veel mogelijk probeert te beperken. Hierdoor zou
het kind zich niet ‘minder gaan voelen’ dan anderen, omdat het niet ziet dat andere
kinderen net zo competent zijn of eventueel zelfs competenter dan dat hij of zij is.
In de volgende paragraaf zal dieper ingegaan worden op een andere
belangrijke factor; autonomie.
Autonomie
Mensen hebben de natuurlijke behoefte om aan de basis van het eigen gedrag
te liggen (Deci 1975). Ze willen het gevoel hebben dat ze er zelf voor hebben gekozen
om een bepaalde actie te ondernemen (Ryan & Deci, 2000). Het is dan ook belangrijk
om het kind het gevoel te geven dat het een keuze heeft (oftewel, dat het autonoom
is). Dit gevoel kan er voor zorgen dat de intrinsieke motivatie gehandhaafd blijft om
12