“Munchausen by Proxy Syndroom”: Huidige ... - vanhoomissen.be

Op deze manier wordt de sensitiviteit en een actieve handeling met betrekking tot
het syndroom verhoogd, wat een toename van vroegtijdige detectie kan betekenen!
4.3 Beperkingen
4.3.1 Literatuurstudie
In de literatuur is weinig informatie te vinden over de rol van huisartsen in het
syndroom, ondanks hun belangrijke functie in het herkennen van het syndroom.
Artikels waarin deze rol wel adequaat wordt beschreven, zijn veelal gebaseerd zijn
op case-studies waarbij men behoedzaam moet zijn voor generalisatie. De weinige
studies die zijn gepubliceerd, worden veelal gekenmerkt door kleine steekproeven
en retrospectief onderzoek. Verder is er nog geen onderzoek verricht met
controlegroepen om na te gaan in hoeverre de gevonden correlaties bij de
waarschuwingssignalen kenmerkend zijn voor het syndroom (Dubois et al., 2001).
Daarenboven is er in de literatuur sprake van een selectiebias. Men publiceert
namelijk de meer extreme gevallen, waardoor subtielere vormen van het MBPS aan
de aandacht ontsnappen, terwijl deze eveneens een gepast ingrijpen vereisen
(Adriaenssens, 2000). Onder deze paragraaf kunnen we eveneens de opmerking
formuleren dat de percentages die in de literatuur worden vermeld vermoedelijk
steeds een onderschatting zullen zijn, daar de algemene prevalentie van het
syndroom wordt onderschat.
4.3.2 Empirische studie
Wat bij de onderzoeksstudie vooral een beperking vormde, was de mogelijke
terughoudendheid bij deelname van huisartsen die niet of minder vertrouwd waren
met het syndroom. Hierdoor ontstaat een potentiële vertekening bij de resultaten,
doordat de onderzoeksgroep mogelijk niet voldoende representatief is.
Bovendien had men het onderzoek kunnen uitbreiden door te bevragen of de
huisartsen ooit door een specialist op de hoogte werden gebracht van de diagnose
MBPS bij één van hun patiënten, zonder dat zij hiervan een vermoeden hadden. Op
deze manier zou men eveneens een indicatie kunnen vormen of het syndroom
werkelijk vaak wordt gemist. Gezien de zeldzaamheid van het syndroom zou de
onderzoeksgroep in dit geval mogelijk groter dienen te zijn.