Handreiking Rampenspirit - Impact

Overleg jaarlijks met de contactpersonen, kerngroep of
werkgroep over nieuwe gemeentelijke en (boven)regionale
ontwikkelingen in het kader van de rampenbestrijding en
crisisbeheersing. Nodig hiervoor ook de gemeentelijke en
regionale aanspreekpunten voor publieke zorg en psychosociale
hulpverlening uit.
Organiseer jaarlijks, eventueel op regionale schaal, een
informatie-, nascholings- of trainingsbijeenkomst voor alle
betrokken geestelijk verzorgers, sleutelfiguren binnen hun
organisaties en de belangrijkste vrijwilligers. Deze bijeenkomsten
helpen het lokale en regionale netwerk levend te
houden.
Belangrijke onderwerpen voor deze bijeenkomsten zijn de
organisatie van de rampenbestrijding, taken van brandweer,
politie, geneeskundige hulpverlening en gemeente (nodig
hen uit om de bijeenkomst bij te wonen), psychosociale
zorg na rampen, samenwerking, het eigen karakter van
de geestelijke verzorging, zelfzorg, vrijwilligersbeleid.
Bespreek een casus.
Laat de geestelijke verzorging deelnemen aan (alarmerings)oefeningen.
Begin kleinschalig en bouw dit geleidelijk
uit naar grotere oefeningen.
Regel de herkenbaarheid van geestelijk verzorgers en vrijwilligers
en voorzie hen van toegangsbewijzen/identificatie
(zoals hesjes en naambordjes).
Pas op dat het proces niet te technocratisch verloopt en laat
ruimte voor veelvormigheid. De bijdrage vanuit de geestelijke
verzorging is complementair aan het aanbod van
andere hulp-, zorg- en dienstverleners binnen de rampenorganisatie.
Aanbevelingen voor de acute fase
Laat de verantwoordelijke voor het deelproces waar de
geestelijke verzorging in de acute fase onder valt, de geestelijke
verzorging alarmeren en informeren. Maak afspraken
over inzet, plaats van inzet en gewenste samenwerking
met onder andere de verantwoordelijke voor opvang (de
leiding van het opvangcentrum, als dat er is; zie bijlage 5),
vaste contactpersonen van gemeente en veiligheidsregio.
Informeer betrokkenen over de inzet van de geestelijke
verzorging.
Neem in de eerste dagen na de ramp twee keer per dag
– indien nodig vaker – kennis van de zorg die vanuit de
geestelijke verzorging wordt geboden. Geef geestelijk verzorgers
en hun organisaties ruimte om te improviseren. Het
is gebruikelijk dat zij eigen initiatieven willen ontplooien.
Ondersteun dit waar mogelijk en wenselijk, bijvoorbeeld
door het ter beschikking stellen van ruimtes en het faciliteren
van herdenkingsbijeenkomsten.
Leg de contactgegevens vast van mensen die zich spontaan
aanbieden om hulp te verlenen. Geef deze gegevens door
aan een coördinator van de geestelijke verzorging.
Sta open voor onbekende, cultuurspecifieke rouw- en
herdenkingsgewoonten van etnische groepen. Soms is het
daarbij belangrijker dat de verzorger weet met welke gevoeligheden
gerekend dient te worden dan dat te voortvarend
wordt opgetreden.
Aanbevelingen voor de nafase
Wijs binnen de éénloketfunctie een contactpersoon aan
voor de geestelijke verzorging en verzorg een overdracht
tussen de verantwoordelijke in de acute fase en de contactpersoon
voor de nazorg.
bijlage 4
Maak tijdig afspraken met de contactpersonen, kerngroep
96 97