Agressief gedrag in het verkeer - Swov

zeer hoge snelheid, rechts inhalen, slingerend met drie naast elkaar fietsen.
voetganger die tegen auto trapt op zebra.
Enkele eerder als agressief ervaren voorvallen komen niet voor, zoals kort
volgen, snijden en over de vluchtstrook rijden. Ook niet enkele voorvallen
waar men zelf agressief op reageert zoals langzaam rijden en geen voorrang
geven. De clips moesten beoordeeld worden op mate van agressiviteit (1-5).
Verder werd een lijst met tien gedragingen voorgelegd die gerangordend
moesten worden op agressiviteit. Snijden en kort volgen waren hier wel bij.
Bij de clips blijken vier situaties van onverantwoord inhalen het hoogst te
scoren. Gedrag van fietsers en voetgangers vindt men minder agressief, en
hard rijden scoort ook niet erg hoog. Bij de beschreven gedragingen scoorde
snijden het hoogst, daarna geen voorrang geven, door rood rijden en rechts
inhalen. 94% van de ondervraagden vindt het belangrijk of zelfs heel
belangrijk dat er iets aan agressie op de weg gedaan wordt. Mensen die zelf
bekeuringen gekregen hebben onlangs, achtten te hard rijden minder
agressief. De meeste bekeuringen betroffen ook te hard rijden.
De politie beoordeelt een aantal clips en beschrijvingen anders. Te hard
rijden vinden ze minder agressief dan het gewone publiek. Ze beoordelen
alle situaties samen gemiddeld iets minder agressief. Bij de beschrijvingen
komt te weinig afstand houden er bij hen als agressiever uit.
Bij preventie, waarvoor een groot draagvlak wordt vastgesteld, is het zaak
aan verschillende opvattingen over nonnen aandacht te besteden. Er wordt
gepleit voor cursussen defensief rijden.
2.2.3.7. ANWB
Het project van de ANWB (1995), zoals beschreven in § 2.2.2.1, is op twee
manieren geëvalueerd: het bereik van de voorlichting is vastgesteld, en de
intentieverandering bij cursisten is onderzocht.
Door middel van voorlichting is contact gelegd met achttien miljoen
personen (ANWB-media, vrije publiciteit, televisie en radio). Dat wil
zeggen dat achttien miljoen keer berichten in diverse media onder ogen zijn
gebracht van lezers, kijkers en luisteraars. Men gaat ervan uit dat in 10%
hiervan de geadresseerden echt bereikt zijn. Dat wil dus zeggen 1,8 maal.
Dit is tweemaal meer dan verwacht. Dit wordt geweten aan de enorme
publieke belangstelling voor het onderwerp.
Wat de evaluatie van de educatie betreft: in totaal waren er 6.000 deelnemers
aan de één uur durende cursus. Op zestig bijeenkomsten werden
1.200 personen ondervraagd. Ruim de helft heeft een vragenlijst ingevuld
vóór de bijeenkomsten; de helft na afloop ervan.
Vooraf is gevraagd naar de verslechterde mentaliteit. Van de ondervraagden
vindt 65% dat deze afgelopen vijf jaar verslechterd is. Een vraag naar het
percentage ongevallen veroorzaakt door menselijke fouten (vaardigheden,
kennis, mentaliteit) levert het volgende op: 90% denkt dat 60% ofmeer
hierdoor wordt veroorzaakt. Ook is gevraagd of men vindt dat het eigen rijgedrag
bijdraagt aan verbetering van de verkeersmentaliteit (mening van
31 % der ondervraagden), dan wel aan een verslechtering daarvan (mening
van 9%) of dat het geen consequentie heeft (mening van 34%).
Er is gevraagd of men enig begrip kan opbrengen voor een aantal gedragingen
van anderen. Dat kan 33% voor te hard rijden, 28% voor lichtsignalen
als men wil inhalen, 20% voor claxonneren, 17% voor te langzaam
28