vrij downloadbaar - Bert Hellinger Instituut Nederland

7. De kracht
(vertaling van Die Kraft, uit ‘Für meine Freunde’, een boekje door Bert
Hellinger. Uitgegeven ter gelegenheid van zijn vijfenzeventigste verjaardag.)
Wanneer we mensen ontmoeten, bespeuren we meteen of ze kracht hebben en
hoe veel. Iemand, die zijn ouders lief heeft, heeft duidelijk meer kracht dan
iemand die één van beide ouders of zelfs beiden afwijst.
Mannen en vrouwen, die kinderen hebben en liefdevol voor hun kinderen
zorgen, hebben meer kracht dan mannen en vrouwen die kinderloos zijn. Ook
gehuwden hebben in de regel meer kracht en gewicht dan mensen die
alleenstaand zijn gebleven. Klaarblijkelijk hebben mensen, die met anderen
verbonden zijn, meer kracht dan mensen die zich voor anderen afsluiten, wat
daar ook de reden voor mag zijn.
De anderen, met wie we liefdevol, in achting, gevend en nemend verbonden
zijn, voegen aan het eigene wat toe, verbreden en verdiepen het, en geven ons
volheid en gewicht. Met hoe meer mensen we op deze wijze verbonden zijn, des
te groter wordt het gewicht van de eigen ziel en des te sterker de kracht, die we
hebben en uitstralen.
Uit het voorgaande volgt, dat we onze kracht kunnen vergroten en
vermeerderen, wanneer we ons onze familieleden, die er vóór ons zijn en waren,
toewenden. En met liefde en achting nemen wat ons van hen toestroomt, en hen
een plek in ons hart geven. Dat geldt in de eerste plaats voor onze ouders.
Soms zijn we van hen vervreemd, omdat er een vroege scheiding was, als één
van hen stierf of wanneer de ouders scheidden. Of ook wel omdat we ons naar
hen toe wilden bewegen, maar deze beweging onderbroken werd of door
omstandigheden werd verhinderd. Bijvoorbeeld omdat wij of één van de ouders
lange tijd ziek waren. Het kind beleeft deze scheiding met een zo diepe pijn, dat
hij deze niet anders kan uiten dan met afwijzing, vertwijfeling en woede. Wat de
ouders dan ook doen om het kind te helpen, bereikt het kind slechts moeizaam.
Ouders en kinderen lijden daar beiden onder, en beiden verliezen daardoor aan
kracht.
De oplossing is, dat het kind terug gaat naar de tijd vóór de scheiding, naar zijn
eerste liefde, en dat hij begrijpt, dat zijn vervreemding van zijn ouders in
gekwetste liefde wortelt, en dat hij met zijn oorspronkelijke liefde de beweging
naar zijn ouders toe nog een keer in gang zet, totdat die eindelijk bij zijn doel
aan komt. Dat gaat des te makkelijker, wanneer het nemen van de ouders terug
gaat tot aan het begin. Wanneer het kind innerlijk tegen zijn ouders zegt: ‘Ik
neem het leven van jullie, zoals jullie het van jullie ouders en verder terug van
alle voorouders hebt gekregen. Met alles wat dat met zich mee brengt aan
mogelijkheden en grenzen, aan vreugde en leed, aan lusten en lasten en voor de
prijs die het kost. Jullie zijn de enige mogelijke en de enige juiste ouders voor