vrij downloadbaar - Bert Hellinger Instituut Nederland

14. De klompvoet
De laatste deelnemer die in een tweedaags seminar aan de beurt komt is een
jonge man. Wanneer hij wat te begint te vertellen over zijn familiesituatie
onderbreekt hij zichzelf en zegt: ‘Ik ben geboren met een klompvoet’.
‘Ik ben daar aan geopereerd toen ik klein was en er is een deel weggehaald’.
Hij begint zacht te huilen en kruipt in zichzelf weg.
Er is iemand opgesteld voor hemzelf en iemand die datgene dat bij hem is
weggehaald representeert.
De deelnemer, geconcentreerd, stelt beide representanten op, op ongeveer drie
meter afstand van elkaar en met de gezichten naar elkaar toegewend.
Dan heffen ze langzaam de ogen naar elkaar op. Het is alsof de blikken zich in
elkaar vasthaken. Na verloop van tijd doet de representant van ‘datgene dat
weggehaald is’ langzaam enkele stappen naar voren, totdat ze vlak tegenover
elkaar staan. De blik nog steeds vast in elkaars ogen. Zo blijven ze lang staan.
De deelnemer, die heeft toegekeken, begint opnieuw te huilen. Door zijn tranen
heen zegt hij: ‘Dit zijn tranen van dankbaarheid. Eindelijk erkenning voor wat ik
al zo lang voelde. Er is ingegrepen in mijn lot. Liever had ik mijn klompvoet
gehouden’.
Soms zien we hoeveel kracht een moeilijk lot met zich mee kan brengen en hoe
voorzichtig we moeten zijn met daarin in te grijpen. De medische wetenschap
maakt steeds meer mogelijk. En dat is te achten. Tegelijkertijd kunnen de
gevolgen van onze keuzes voor medische handelingen voor de ziel en het
systeem aanzienlijk zijn. Wanneer bijvoorbeeld voor een zwangerschap of bij in
vitro fertilisatie sperma wordt gebruikt van een donor, anders dan de partner van
de vrouw, ontstaat er een nieuw systeem. Dat van de vrouw en de man die het
sperma leverde. En daarmee eindigt dikwijls de eerste partnerschap.