De Rozengaarder marke - Historisch Centrum Overijssel

'16
•
Meltenberg was toen ook niet meer bekend; men vermoedde,
dat het' tussen de Stroete en het Roode Hert had gelegen.
Van de grote huizen was dat te Gerner verdwenen. Na de
dood van A. baron van Echten was deze havezate verkocht.
verdeeld en gesloopt.
Er zijn marken, waarin zich een tegenstelling openbaart
tussen de gewaarden (en hun meiers] en het' groeiende
aantal kotters. In de Rozengaarde is dit het geval in 1572.
wanneer de "buyrswaren" zich met een schriftelijke klacht
tot de erfgenamen richten. De ketters, aan wie het toegestaan
was om twee beesten tehouden, hebben er nu zeven of acht.
Daarom wensen ze, dat het aantal kotters niet vergroot
wordt. De erfgenamen bepalen hierop. dat er' niet meer
kotters op de marke zullen timmeren en dat zij, die er zitten,
niet meer beesten mogen houden dan in de markencedule
bepaald is.
IV. Het gebruik der gemene gronden.
De markegronden bestonden hoofdzakelijk uit welland
en op zandgrond en veen rustende helde. Men dreef er
vee op: koeien, varkens en schapen, en men hield er ganzen.
Verder haalde men er turf. kienhout en plaggen. "Oick saIl
niemant meyen under de beste, gres noch hundeplaggen 9)
noch deckelplaggen dat den beesten mach- schedelic syn
buten consent des marckenrichters by eyn peen van 3 pont".
Aldus wordt in 1580 bepaald.
Zoals reeds bleek was een deel der weilanden. b.v.
dé Westerse Hooislagen. in de15e eeuw geslagen. dus verdeeld.
Van Engelen van der Veen ziet in, deze verdelingen,
later doornieuwe verdelingen gevolgd, tijdelijke verdelingen,
') Hondèn' waren zoden. Vgl. het Markeregt, Van GletmeQ
(Ov. Marker. 10e stuk. p. 18) en van de Lutte (12e stuk. p, 76).
In 1748 werd "honden steken en plaggen meyen" in de marke van
OUdleuzen ,beboet~et 10goudgulden.