Philadelphia_Eindrapport_ERAI

Management samenvattingDe resultaten van het experiment Regelarme Zorg kunnen we u in een heel korte en een watlangere samenvatting vertellen. Het korte verhaal is eigenlijk één zin. Een quote van een cliënt:“De begeleiding heeft meer tijd en aandacht voor mij en ik kan nu het hele verhaal vertellen inplaats van het halve.”De iets langere samenvatting leest u hieronder. In 2011 schreef toenmalig StaatssecretarisVeldhuizen-Van Zanten een brief over Regelarme Zorg aan de Tweede Kamer. Een citaat uit diebrief: Zorg ontstaat in het contact tussen de cliënt en de professional. Als regels daarbij onnodig hinderen,moeten die worden aangepakt. Deze handschoen heeft Philadelphia de afgelopen twee jaaropgepakt.We weten allemaal dat we ten onder dreigen te gaan aan het aantal regels, protocollen, afsprakenen wetten. Ons primaire proces lijdt onder die regeldruk van instanties én de regels die we onszelfopleggen. We moeten de daardoor ontstane bureaucratie doorbreken en mede werkers weer hunvak laten pakken. Maar voor alles wilden we in ons experiment de relatie tussen de cliënt en deprofessional verbeteren. En dat is gelukt!Ons experiment begon met een dun plan met een paar ambities, doelstellingen, processen enevaluatiemomenten. We wezen zeven pilotlocaties aan waarmee we het plan gingen uitvoeren.Rijp en groen door elkaar. Op de ene locatie werd al wat getornd aan de regels en zatenmedewerkers al redelijk in hun kracht. Op andere locaties waren de protocollen nog heilig, zatenmedewerkers nog erg veel ‘met hun kop in het scherm’, zoals een cliënt dat mooi verwoordde, enhandelden medewerkers volgens de vele lijstjes en schema’s.Onze eerste sessies met de pilotlocaties gingenover regels en lijstjes die overal hingen.Het koelkastlijstje, het corveelijstje, het wie-eetwat-lijstje,het bedtijdlijstje, het hoe-gaan-weom-met-de-verjaardag-van-de-cliënten-lijstje.Sommige locaties hingen er vol mee. Het leekwel behang. Toen dachten we nog dat we methet weghalen van overbodige regels een eindop weg zouden zijn met Regelarme Zorg.Het verhaal gaat...In dit digitale tijdperk vind ik hetopmerkelijk dat er veel papier wordtverspild aan printjes. Ik weet dat hetwettelijk verplicht is om het dossier op ordete hebben, maar moeten we echt alle planneniedere keer uitdraaien? Nee toch? Of toch wel?Maar al snel kwamen we erachter dat het bij Regelarme Zorg helemaal niet gaat om lijstjes, geld,bezuinigingen of processen. Maar om de (zorg)relatie tussen cliënt en medewerker. De sleutelhierbij is de medewerker. Hij moet zich continu afvragen: “wat voeg ik toe aan het leven van decliënt? En hoe doe ik dat? Wat is Goede Zorg? Hoe sluit ik werkelijk aan bij de cliënt? Wanneergeef ik echt aandacht?”4