Het biometrisch paspoort in Nederland - Oapen

toegangscontrole is het de veiligheid die door middel van biometrie moet wordenverhoogd: het moet zekerheid verschaffen of autorisatie wordt verleend aan de juistepersoon en niet aan iemand die andermans toegangspasje gebruikt. Zo heeft SchipholAirport irisherkenning toegevoegd aan bepaalde personeelsdoorgangen. Debiometrie is daar een toevoeging op bestaande beveiligingsmiddelen. Het maakt dedoorgang niet efficiënter of gebruiksvriendelijker. Integendeel: het proces duurtlanger en een personeelslid moet meer handelingen verrichten. De veiligheid staathier boven convenience en efficiency. De investeringsbeslissing is hier gebaseerd opeen risicoanalyse. Dat zijn meestal lastige afwegingen, omdat de kosten en batenrond veiligheidsvraagstukken vaak moeilijk zijn te kwantificeren. Zeker bij eenoverheid is er een veelheid aan invloeden zoals politieke overtuigingen en intenties,internationale betrekkingen, nationale veiligheid en opvattingen rond veiligheid enprivacy. Zeker wanneer een overheid de burgers op basis van een wettelijkeverplichting aan een biometriesysteem wil onderwerpen, is het belang des te groterdat er heldere communicatie is ten aanzien van doel, nut, noodzaak, beveiliging enprivacy. Want het kan behoorlijk lastig zijn iemand onder normale omstandighedente dwingen zijn biometrische gegevens af te laten nemen als hij/zij dat niet wil.Er zijn ook voorbeelden waarbij efficiency de belangrijkste driver is voor eenbiometrische toepassing. De kern van de toegevoegde waarde zit dan in hetgeautomatiseerde aspect van de toepassing. In eerste instantie moet zo’n toepassingleiden tot bijvoorbeeld het verminderen van personeel of tot het afhandelen van meertransacties met dezelfde hoeveelheid personeel. Voor dit soort toepassingen is hetmeestal goed mogelijk om de toegevoegde waarde te kwantificeren, zodat een helderekosten-batenanalyse ontstaat. Het evalueren ervan kan heel zakelijk: de criteria zijnkostenbesparingen en/of een toename in het aantal transacties per tijdseenheid. Ditzijn vaak systemen waar in korte tijd grote aantallen biometrische datasets moetenworden doorzocht, zoals bijvoorbeeld bij een AFIS. Een ander voorbeeld is het houdenvan een watchlist met gezichtsopnames in combinatie met automatischegezichtsherkenning. Bij grote databases heb je veel mensen nodig om alle gezichtente kunnen herkennen. Mensen kunnen namelijk slechts een gering aantal gezichtenonthouden en worden bovendien relatief snel vermoeid, waardoor ze fouten gaanmaken. Automatische gezichtsherkenning kan duizenden gezichten opslaan, vertoont45