Het biometrisch paspoort in Nederland - Oapen

Figuur 13: overzicht meest recente ISO-standaards voor biometrie,www.iso.org/iso/iso_catalogue/catalogue_tc/catalogue_tc_browse.htm?commid=313770Omdat deze standaards nog niet definitef zijn, kunnen ze nog niet worden getest. Totdie tijd is de beste benadering om alles te doen wat mogelijk is om de kwaliteit van deafgenomen vingerafdrukken te optimaliseren met de beschikbare quality assessmenttools, zoals het NFIQ van NIST.5.3 BioAPIEen standaard die al vroeg naar voren kwam is de BioAPI: Biometric ApplicationProgramming Interface. Van deze standaard bestaan twee versies: de ANSI/INCITS358-2002 (ook wel BioAPI 1.1) en de ISO/IEC 19784 serie (ook wel BioAPI 2.0). Dezeindustriële standaard maakt het mogelijk dat toepassingen gebruik kunnen makenvan biometrische producten van verschillende leveranciers. De beperking van dezestandaard is dat het de softwarematige communicatie met de producten regelt (zoalshet aanroepen van functies), maar niet de eigenschappen van de biometrischeinformatie zelf. Dat betekent dat biometrische apparatuur, die BioAPI compliant is,onderling vrij eenvoudig verwisseld kan worden zonder dat de gehele applicatieopnieuw geprogrammeerd hoeft te worden. Helaas zorgt de standaard niet voorgoede kwaliteit plaatjes en ook niet dat leveranciers met elkaars templates kunnenwerken. Ondanks de BioAPI is de kans nog steeds groot dat bij het wisselen vanleverancier toch van iedereen opnieuw de biometrische gegevens moeten wordenafgenomen. Zeker voor grootschalige toepassingen is dat zeer onwenselijk, zo nietonmogelijk. Het verwijzen naar de BioAPI-standaard is dus onvoldoende om eentoepassing veilig te stellen voor een ‘vendor lock in’. Ook zegt conformiteit met deBioAPI-standaard niets over de prestaties van het biometrische systeem als geheel,noch van de componenten afzonderlijk.72