FIOE V

30Ö K L A A G Z A N G ,Hy is geen fterfiing meer. — Hy, met de hemellingen,Onfterflijk, voor Gods troon, hy hoort reeds Jefus eer,Om zijn behoudenis, door duizend Eng'len, zingen.En zoii ik treuren ? — Neen. — Hy is geen ffeVfling meer.Maar — waar ik henen ga, waar zig mijn oog mag keeren,7. 3 3 II Vi 0 ft Herinnert alles my 't gemis van mijnen Vrind;Dan voel ik zijn waardy, en kan hem niet ontbeeren,! 'Daar 'k overal zijn-plaats, maar nergens David, vinei,Gy digtbewasfen woud! Gy aangename drevenVan Drakeftein en Vuerïche! O welgelukkig oord!Gy hebt zoo menigmaal ons 't best vermaak gegeven,Zoo menigmaal 't gefprek der Vriendfehap aangehoord.Maar daar zal ik hem nooit, gelijk voorheen, aanfchonwen.Die dagen waren eens, die dagen zijn voorby:Hoe fehoon gy wezen moogt, beminlijke landouwen!Ach! zonder David is uw fehoon geqn fehoon voor my.Dezelfde ziekte trof den bloeifem van ons leven ,En dreigde ons neêr te flaan. — Eerst trof zy mijne jeugci.Hoe wierd de Vriendfehap toen, door hoop en vrees gedrevenGods gunst herftelde my — en David weende uit vreugd.Hoebly, by mijn herftel, hoe bly vloog hy my tegen!Och had ik ook die vreugd! — O onderfcheiden lot!Ik leef, en David ftierf; — O onderfcheiden zegen!Ik, van den dood gered, en.David leeft by God! —