Ontwikkeling van de j eugdcriminaliteit: periode 1980-1988 - WODC

Straftoemeting- Tussen 1985 en 1987 nam het aantal beleidssepots af met 23%, terwijl hetaantal transacties steeg met 53%.- Het aantal voorlopige hechtenissen nam tussen 1981 en 1987 toe met 20%.- Hoewel het aantal gevangenisstraffen en arreststraffen is afgenomen, werdener in deze periode meer tuchtschoolstraffen opgelegd. Er is vooral eentoename van de korte tuchtschoolstraffen (twee weken tot één maand).- De gemiddelde duur van de gevangenisstraf is twee maanden, die van detuchtschoolstraf is elf weken en die van de arreststraf negen dagen.- Er werden minder boetes maar aanzienlijk meer voorwaardelijke vrijheidsstraffenopgelegd. Dit laatste kan verklaard worden door de grote populariteitvan de alternatieve sancties, waarvan er jaarlijks zo'n 2000 wordenopgelegd in de vorm van een voorwaardelijke straf.- Jongens krijgen vaker dan meisjes een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf opgelegd,terwijl meisjes vaker een boete krijgen.- Is op het niveau van de politie de verhouding jongens-meisjes 7,5:1, op hetniveau van de kinderrechter is dit 16: 1; dit hangt samen met de relatiefgeringe ernst van de door meisjes gepleegde delicten.- Straftoemeting hangt sterk samen met de ernst van het delict, het strafrechtelijkverleden en de leeftijd van de jongere.Enkele conclusies- Onafhankelijk van de wijze van meten blijkt de jeugdcriminaliteit sedert1982 duidelijk in omvang afgenomen. Dit verschijnsel doet zich niet alleenin Nederland voor: het valt in vele Westeuropese landen te constateren.De daling van de jeugdcriminaliteit moet echter voornamelijk op het contovan de jongens geschreven worden: de meisjescriminaliteit is tot 1986 forstoegenomen en daalt eerst de laatste twee jaar. Voor sommige delicten,zoals vernieling, graffiti en winkeldiefstal, is er nauwelijks nog verschiltussen jongens en meisjes. Men mag aannemen dat de steeds grotere overeenkomsttussen de seksen in deelname aan het maatschappelijk leven, eenvan de verklaringen is voor de toename van delinquentie onder meisjes.Bedacht dient echter dat meisjes nog steeds veel minder, minder ernstigeen minder frequent delicten plegen dan jongens.- Een van de verklaringen voor de absolute daling van het aantal gepleegdedelicten is het teruglopen van de omvang van de jeugdbevolking. Ook dit iseen algemeen verschijnsel in West-Europa. De werkelijke daling van decriminaliteit (aantal delicten per 100.000 minderjarigen) is hiermee echterniet te verklaren. Een mogelijke verklaring is het toenemen van informelesociale controles in gezin, school, sportclub en andere jeugdverbanden en- hiermee gedeeltelijk overlappend - het landelijk gespreide en plaatselijkopgezette criminaliteitspreventiebeleid.- Er is een sterke samenhang geconstateerd tussen spijbelen, veel alcoholgebruik,softdruggebruik en delinquentie. Deze `risico'-gedragingen houdenechter ook weer verband met elkaar. Men zou hieruit kunnen concluderendat er een bepaalde `riskante' levensstijl onder jongeren voorkomt, waarvandelinquent gedrag een onderdeel vormt.- Uit de gegevens blijkt dat de alternatieve sancties nu vaste voet hebben gekregenin het straffenarsenaal dat de kinderrechter en de officier van justitieter beschikking staat. Ze worden thans opgelegd aan een derde van deminderjarigen die voor de kinderrechter verschijnen, veelal in combinatie3