Mensenwerk Jaarverslag 2012 Reclassering Nederland

Arend (45) werkgestrafte in Amsterdam‘Ik voelde wat ik gemisthad in een vaste baan’’Ik was als een kat in het nauw. Mijnijzerhandel liep niet meer, ik had geenpapieren dus solliciteren had geen zin en ikhad een berg aan schulden, een achtjarigedochter die van alles nodig had en een kacheldie moest blijven branden, omdat het anderssteenkoud werd in onze woonwagen. Danmaar aan de planten, dacht ik.Ik werd gepakt met 31 kilo wiet en kreeg240 uur werkstraf. Aan de ene kant was datnatuurlijk naadje, maar ik ben er mooi weldoor op het goede pad gekomen. Ik zat nietmeer hele dagen stoned op de bank, maarmoest iedere dag om half zeven mijn bed uit,kreeg weer routine. Nu kom ik thuis van hetwerk en ben ik tevreden dat ik wat gedaanheb met de dag.Niet dat ik niet weet wat werken is. Mijnouders zijn begonnen op de kermis waar hetook voor mij gewoon handen uit de mouwenwas. Vanaf mijn achtste reisden we rondmet het circus. Dat was elke dag anders,een andere plek, een ander publiek. En hardwerken; ‘s ochtends vroeg zette je de tentop en ‘s middags deed ik mijn nummer inde voorstelling. Ik heb clownerie gedaan, ikwas messenwerper, ik ben fakir geweest,heb vuur gespuwd, heb over een spijkerbeden glas gelopen, en assisteerde bij deacrobatennummers.Dit was voor mijn geen straf, ik voelde watik gemist had in een vaste baan. Alleen opheel koude dagen, als we het zwembad hiermoesten schoonmaken, dan sta je stil met zo’nhogedrukspuit, dat was niet echt lekker. Hetmag ook best als straf aanvoelen, maar hetmoet wel stimulerend werk zijn, anders maakje mensen alleen maar kwaad. Dan zeggen ze‘schijt met die maatschappij’ en dan gaan zeweer stelen. Je helpt mensen niet door ze tevernederen, maar door ze te laten zien dat zeiets verkeerds hebben gedaan. Je moet er weliets van leren.Een goede sfeer is belangrijker dan streng zijn.Henk is bijna altijd vrolijk, zegt altijd hallo,maakt grapjes en komt even met je praten alser problemen zijn. Niet dat ze hier niet strengzijn. Voor jongens die niet willen, zijn ze altijdstreng. Er was er een die steeds belde dat hijvandaag niet kwam. Nou, dat was Henk duszat. Je moet hier ook niet te laat komen, dan ishij echt streng. Boos dat hij kan worden! Danbegint hij te schreeuwen en zo, maar het duurtnooit lang. Hij maakt al snel weer een grap.Ik heb mijn laatste dag erop zitten en kommorgen terug als vrijwilliger. Ik wil niet dat desociale dienst mij straks in een traject zet waarik pennetjes in elkaar moet zetten en ik hebhet heel erg naar mijn zin gehad hier. Henk isgewoon een hele goede man en zijn collega’szijn hele goeie gozers.’21