Mensenwerk Jaarverslag 2012 Reclassering Nederland

Michiel Cozijn (37) reclasseringswerker in Den Haag‘Zonder toezicht endagbesteding is ECniet effectief’‘Souffyan sloot ik begin 2012 aan op de enkelband.Ik had hem overgenomen van de jeugdreclassering:hij was zeventien en had eenpaar woninginbraken in de buurt gepleegd.Hij hoorde bij een groep probleemjongeren inGouda die deel uitmaakte van de harde kernaanpak,een intensief begeleidingstraject voorjongeren met een structureel delictgedrag.Zijn reclasseringstoezicht bestond uit begeleidingen controle in de vorm van een enkelbandmet een locatiegebod. Dat betekendedat hij verplicht was om bepaalde tijden inhet rijtjeshuis te blijven waar hij woonde metzijn vader en twee broertjes. Overdag mochthij naar buiten, maar van 21 uur ‘s avonds tot9 uur ‘s ochtends moest hij thuis zijn. Was hijdat niet, dan zouden wij een alarmmeldingbinnenkrijgen en zou hij hier de consequentiesvan moeten dragen.Souffyan zat drie maanden aan de enkelbanden vond het erg zwaar. Hij voelde zich gecontroleerden vond dat hij weinig vrijheid had.Hij vond het vervelend om altijd de tijd in degaten te moeten houden als hij buiten was.Het bleek voor hem wel een goede stok achterde deur. Hij hervatte zijn MBO-opleiding sociaalcultureel werk en werkte overdag in eenMarokkaanse bakkerij. Hij veroorzaakte geenoverlast meer en is na zijn straf met jongerenin wijkcentra gaan werken waar hij sportactiviteitenvoor ze organiseert.EC biedt niet alleen controle, maar ookstructuur. Mensen krijgen weer een normaaldag- en nachtritme en worden door hetreclasseringstoezicht, verplicht om ook ietsaan hun dagbesteding te doen en om zichiedere week bij ons te melden. Bovendienkunnen wij bij een enkelband met locatiegebodmet toezicht controleren of iemandop zijn werk of behandeling verschijnt. Bijeen locatieverbod kunnen we er voor zorgendat de veroordeelde niet bij het slachtofferin de buurt komt. Dat kan in de gevangenisnatuurlijk ook, maar daar kunnen mensen nietblijven werken of naar school gaan, kunnen zeniet sparen of iets van hun leven maken. Deplannen van staatssecretaris Fred Teeven voorElektronische Detentie, werken volgens onsalleen als er een toezicht, dagbesteding eneventuele gedragsinterventies aan vast zitten.Anders is het niet effectief.In het geval van Souffyan scheelde het ookdat zijn vader heel streng was. Die had zoietsvan: ‘Dit is je laatste kans. Je gaat nu je levenop poten zetten of ik hoef je niet meer te zien.’EC gaf zijn vader rust en de zekerheid dat zijnzoon ‘s avonds niet meer tot laat op straatrondhing. Dat hoor je wel vaker van ouders:‘Kan hij niet wat langer aan de enkelband,want wij vinden het wel prettig in huis.’Daarom zijn we ook zo blij met het DigitaalLoket Elektronische Controle. Rechters enofficieren van justitie kunnen via deze portalmakkelijker en sneller een onderzoek naarmogelijkheden van elektronische controletijdens het toezicht aanvragen. Dat dedenze wat ons betreft nog te weinig. Vreemdeigenlijk, omdat het de kans op terugval juistverkleint.’54