meer - Fietsersbond Amsterdam

zijn rijwielherstellers op maandag gesloten.Eigenlijk erg onhandig nu, meentBrucker. De zondag ervaart hij als eenfijne dag om te werken. In het verkeer ishet rustig en de vraag naar reparaties isrelatief hoog. Kortgeleden zag hij ergensstaan ‘Life is too short to ride a shittybike’. Maar als ik hem vraag wat voor advieshij heeft voor fietsend Amsterdam isde eerste reactie: ‘Vertrouw op God enzet je fiets op slot.’tekst/foto AMRMarlies Stouthard verlaat bestuur‘De taken moeten beter gedefinieerd worden’Deze zomer heeft MarliesStouthard vrij plotseling het afdelingsbestuurverlaten. Opmerkelijk,dus de OEK zocht haar op.Marlies, opgeleid als psycholoog, is inhet dagelijks leven directeur van de GraduateSchool van het AMC, waar promovendikorte cursussen en werkgroepenvolgen. Haar werkkamer in dat gebouwheeft uitzicht op wat groen. Het is er aangenaamtoeven. Alleen is het er volgensMarlies ’s winters “stervenskoud” vanwegede niet geïsoleerde muren.Met recht mag Marlies een oudgediendevan de Fietsersbond in Amsterdam genoemdworden. Al in de jaren zeventigwerd ze lid van wat toen nog de ENWBheette. Sinds 1990 is ze actief als vrijwilliger,eerst als wijkcontactpersoon in Zuiden later, na een verhuizing, in Nieuw-West.De fiets is haar enige eigen vervoersmiddelen ze houdt zich naar eigen zeggenaan de verkeersregels, rijdt niet tegenhet verkeer in en stopt voor rood. Nietomdat ze braaf is, maar omdat ze zo hetbeste kan zien waar de regels en infrastructuurknellen.Betaalde krachtenIndertijd kwam Amsterdam tot de ontdekkingdat het stadsverkeer steeds onveiligervoor fietsers werd. Als voorbeeldnoemt Marlies het Leidseplein, dat dooreen ingreep nog gevaarlijker gewordenwas. “Toen de gemeente zich dat begonte realiseren, werd besloten de Fietsersbondvoortaan vooraf bij de stedelijkeplanvorming te betrekken.” De gemeenteverleende subsidie, zodat de afdelingbetaalde krachten kon aanstellen om degemeente te adviseren en de actieve ledenvan de afdeling te ondersteunen.Omdat het landelijk bureau van de Fietsersbondin Utrecht de formele werkgevervan die betaalde krachten was, maarweinig zicht had op wat zich in Amsterdamafspeelde, riep de afdeling eenCommissie Betaalde Krachten (CBK) inhet leven. Daar is Marlies vanaf 1993 lidvan geweest.De CBK begeleidt de betaalde krachtenen voert de noodzakelijke functioneringsgesprekken.In achttien jaar heeftMarlies acht betaalde krachten zien komenen gaan. De werving en selectievergen veel tijd en inspanning, veelal inde avonduren en weekeinden. “Gelukkigvertrokken de twee betaalde krachtennooit tegelijk. Daardoor konden ze elkaarinwerken. “ Overigens wordt doorverdere professionalisering van de Fietsersbondde landelijk directeur steedsmeer ook de praktische werkgever. Hijgebruikt zijn zeggenschap in de wervingen selectie en is aanwezig bij de functioneringsgesprekken.De taken van de betaalde krachten zijnin de loop der jaren niet wezenlijk veranderd,maar de projecten van de stad zijnwel steeds nieuw. De laatste jaren kwamenbijvoorbeeld IJburg, de Zuidas enhet Rijksmuseum voorbij.De betaalde krachten moeten wetenwaarop ze hun energie het beste kunnenrichten en de juiste prioriteiten stellen.Marlies: “Want als je ergens wel tijdin steekt en het loopt dood, dan straaltdat negatief af op de Fietsersbond.”BestuurDe afdeling bestaat uit uiteenlopendewerkgroepen, zoals de knelpuntengroep(KPG), het strategisch overleg (SO) en hetafdelingsblad Op Eigen Kracht (OEK). Hethoogste orgaan is de Amsterdamse AlgemeneLedenvergadering (AALV). Hetis soms lastig om het overzicht te houden.Daarom heeft de AALV in 2008 eenMeer info:www.drbeykonline.nlwww.mobielefietsenmakeramsterdam.nlwww.fietssleutelkwijt.nlbestuur ingesteld dat de samenhang vande afdeling moet bewaken. Dat Marliesin 2008 lid werd van het eerste afdelingsbestuur,was gezien haar ervaring enstaat van dienst vanzelfsprekend. In hetbestuur namen verder zitting Jan PieterNepveu, met een OEK-achtergrond, enSaar Muller, uit de knelpuntengroep.Er staat een organisatiestructuur op papier,maar echt goed functioneren doethet bestuur volgens Marlies niet, zekerniet inhoudelijk. Een bestuur ligt volgenshaar gevoelig in een nog altijd tamelijkanarchistische hoofdstad. “Het mandaatis klein en de bestuurstaken zijn nietgoed gedefinieerd. Het SO neemt een inmijn ogen veel te grote rol.” Kleine irritatieswerden groter en na lang wikkenen wegen heeft Marlies deze zomer debalans opgemaakt en het bestuur verlaten.“Ik ben plotseling weggegaan, maarhet was een weloverwogen besluit. Hetheeft me erg opgelucht.”De overblijvende bestuursleden hebbenMarjolein de Lange (oud-betaaldekracht) bereid gevonden de opengevallenplaats in het bestuur in te nemen. Zijzullen, in samenspraak met de betaaldekrachten en de actieve leden uit de werkgroepen,nadenken over de taken en depositie van het afdelingsbestuur. In dekomende ledenvergadering zullen deideeën die dat oplevert worden besproken.tekst/foto AMR8