Jaarverslag 2006 - De Nederlandse Opera

After LifeMichel van der Aa 19706 voorstellingen in het Muziekgebouw aan ’t IJmuzikale leidingOtto TauskregieMichel van der AascenografieDries VerhoevenkostuumsRobby DuivemanlichtMark TruebridgedramaturgieKlaus Bertischvideo-ontwerpPeter WilmsgeluidClare GallagherAidenRoderick WilliamsMr. WalterRichard SuartSarahYvette BonnerIlanaMargriet van ReisenChiefClaron McFaddenKillianKarl DaymondMike ClarkMitchell SandlerBryna PullmanHelena RaskerrolverdelingvideoprojectiesTessaTessa MarwickJuulJuul MullerFlintFlint Louis HignettBertBert HornbackKira (jonge leeftijd)Esther JagerKira (oudere leeftijd)Dee JagerorkestAsko EnsembleTer bevordering van de Nederlandse muziek presenteert DNOregelmatig een nieuw werk van een hedendaagse Nederlandsecomponist. Ditmaal betrof het de wereldpremière van After Lifevan Michel van der Aa. Gebaseerd op de gelijknamige film vanHirokazu Kore-Eda, laat de opera ons kennismaken met mensendie na het aardse bestaan in de ‘hemel’ opgenomen moetenworden. Hun belangrijkste herinnering mogen ze in de vorm vaneen film nog één keer beleven en dan meenemen naar de eeuwigheid.Door de combinatie van gespeelde actie en film, livemuzieken elektronica ontstaat een complexe structuur, terwijl het werkzijn helderheid en eenduidigheid weet te bewaren. De componistwas tevens de regisseur; Otto Tausk leidde het Asko Ensemble.Met After Life werd volgens Pierre Audi een risico genomen doorde wereldpremière van een werk van een jonge Nederlandsecomponist te programmeren. De opera, waarmee het HollandFestival werd geopend, werd echter een groot succes. Michel vander Aa wordt inmiddels ook in het buitenland gezien als een uniektalent en heeft vele prijzen op zijn naam staan.Hein Mulders beschouwt After Life als een geslaagde productieomdat het een eigentijdse vorm van muziektheater is, waarinmiddelen gebruikt worden die niet tot de traditionele operaingrediëntenbehoren:Michel van der Aa is the hottest property in Dutch music at themoment... Van der Aa’s piece combines the imaginary with thereal, intercutting the fictional operatic action with documentaryvideo interviews. – The Guardian, juni 200636