NTOG%202016-4_web

Nederlands Tijdschrift voor Obstetrie & Gynaecologie vol. 129, mei 2016 www.ntog.nl
Zwangerschap van levend geborene
0,6
0,4
0,2
Survival functie
gecensureerd
0,0
0 10 20 30 40 50 60
Tijd (maanden)
Figuur 1. Kaplan-Meier curve: Tijd tot zwangerschap van levend geborene (in maanden) bij vrouwen met
herhaald implantatiefalen. Berekende gemiddelde tijd tot zwangerschap 64 maanden (95%CI 55-74 maanden)
170
levend geborene was 50% (95%CI 44-56%) in de
5,5 jaar follow-up. Survival analyse toont een berekende
gemiddelde tijd tot zwangerschap van 64
maanden (95% CI 55-74 maanden) na diagnose RIF
(Figuur 1). De vrouwen die de primaire uitkomstmaat
niet hebben gehaald hadden een gemiddelde followup
periode van 39 maanden. Dit was meestal door
het verstrijken van de studie periode, maar ook door
verbroken relaties, of stoppen van behandeling zonder
spontane kans op zwangerschap.
Zestig van de 118 vrouwen hebben minstens een
zwangerschap gehad in de follow-up periode, dit
betrof in totaal 70 zwangerschappen. Er zijn 21 zwangerschappen
met een negatieve uitkomst geweest.
Dit betrof in het eerste trimester 1 biochemische
zwangerschap, 2 zwangerschappen met onbekende
locatie, 1 EUG en 15 miskramen. Daarnaast is in het
tweede trimester 1 afbreking geweest vanwege trisomie
21 en is er een IUVD opgetreden bij AD 30 weken
o.b.v. placenta pathologie.
Zesendertig van de zwangerschappen die tot een
levend geborene leidde, ontstonden na vervolg IVF/
ICSI behandelingen of cryo-cycli van de ingevroren
embryo’s die ontstonden bij deze behandelingen,
waarvan 2 met behulp van gedoneerde eicellen. Drie
zwangerschappen ontstonden na donorinseminatie
en 1 na inseminatie semen van de eigen partner na
operatief ingrijpen vanwege een varicocele. Negen
spontane zwangerschappen zijn opgetreden.
Van de zwangerschappen met een negatieve zwangerschapsuitkomst,
ontstonden er 17 na IVF/ICSI- of
cryo-cycli, 3 waren spontane zwangerschappen.
Tabel 2 toont de zwangerschapskansen en kansen op
een levend geborene voor de vrouwen die behandelingen
continueerden met eigen gameten. De kans op
een levend geborene per gestarte cyclus was 15%.
De karakteristieken van de vrouwen en behandeldetails
zijn beschreven in tabel 3. Duur van de infertiliteit,
leeftijd waarop diagnose RIF, of aantal ondergane
behandelingen toonden geen significante
verschillen tussen de vrouwen die een succesvolle
uitkomst hadden, vergeleken met de vrouwen die dit
niet haalden.
Discussie
Dit is de eerste studie die kansen op een levend
geboren kind beschrijft na de diagnose herhaald
implantatiefalen. Ondanks de verwachte slechte
prognose, werd een cumulatieve kans op een levend
geborene van 50% na 5,5 jaar aangetoond. De
meeste zwangerschappen leidend tot een levend
geborene zijn ontstaan na gecontinueerde IVF/ICSI
behandelingen met een kans van 15% per cyclus.
Deze getallen zijn redelijk positief en kunnen nuttig
zijn in counseling van paren na een aantal mislukte
behandelingen zonder duidelijke oorzaak. De kans is
vergelijkbaar met de kans bij vrouwen boven de
40 jaar (nu verantwoordelijk voor 25% van de behandelingen
in Europa), waarbij ~13% levend geborene
per cyclus wordt genoemd.13
Het kleine aantal vrouwen in de studie vormt natuurlijk
een nadeel. Bovendien heeft alleen een kleine