Bodian, Stephan - Voorbij de vorm

de volheid van Zijn bevindt is het gevoel een
individu te zijn allang verdwenen.
Gedurende de dag kun je terugkeren naar die
ervaring. Zie in een flits de volheid van Zijn en
ga dan verder met wat je aan het doen was.
Nogmaals, dit heeft niets te maken met mindful
zijn. Het is meer een oplossen in de stroom van
liefde, dankbaarheid en vreugde waarmee het
bestaan wordt doordrongen. Deze stroom kan niet
worden beschreven of aangeleerd; omdat het de
essentie is van wat-is kan er alleen naar verwezen
worden. Maar zodra je erop stuit herken je het
onmiddellijk, net zoals de verloren zoon die lang
van huis is geweest en zijn thuis direct herkende.
In sommige tradities staat deze niet te beschrijven
essentie bekend als de 'wens vervullende edelsteen',
nectar van de Goden, het ultieme medicijn
voor alle kwalen. Verblijf daar, laat het je psychosomatische
apparaat doordringen en je zult
ontdekken dat het op elk niveau diep helend is.
Terugkeren als je afdwaalt
U kunt zich misschien afvragen: 'Alles goed en aardig, maar
hoe keer ik terug naar de volheid van Zijn om daar verankerd
te raken als ik afgedwaald ben? Zodra ik voel dat het
contact is verbroken, ga ik angstvallig mijn best doen om dat
te herstellen, waardoor ik op nog grotere afstand kom. Op
dat moment betekent het advies om gewoon te zijn wie ik
ben en daar te blijven, helemaal niets voor mij.' De sleutel
is te herinneren dat je helemaal niets verloren bent: waar je zo
hard naar op zoek bent en tracht vast te grijpen, is wat kijkt;
de zoeker is wat gezocht wordt. Probeer het niet buiten jezelf
te zoeken om weer in eenzelfde gemoedstoestand te komen.
Het is geen object dat je terug kunt krijgen. Ga in plaats
daarvan gewoon stilzitten en laat toe dat alles is zoals het is.
Hierdoor raak je volledig onthecht van alle mogelijke
gemoedstoestanden, waaronder het gevoel dat jij de basis van
bewustzijn bent. Paradoxaal keer je dan onmiddellijk terug
naar die basis, die je meende verloren te hebben, maar die in
feite altijd direct voor jou beschikbaar was. In de woorden
van een grote meester: 'Laat los en je hand wordt gevuld.'
Een alternatief is je licht te laten schijnen op de vraag
'Wie ben ik?' en zonder met je verstand op zoek te gaan naar
antwoorden kom je onmiddellijk weer 'thuis'. Of je kunc
jezelf herinneren aan een kort citaat of een wegwijzer die je
naar 'huis' brengt. Doe wat voor jou resultaat oplevert en als
het niet meer werkt, experimenteer tot je iets beters vindt.
Hoe vaker je terugkeert naar het besef te zijn, des te gemakkelijker
en sneller wordt de weg naar 'huis'. Ten slotte hoef
je maar met je vingers te knippen om weer terug te zijn. Dat
wil zeggen dat de terugkeer spontaan en onmiddellijk, van
seconde op seconde plaatsvindt, totdat je uiteindelijk nooit
meer je 'huis' verlaat. Onthoud alleen dat waar je naar terugkeert
geen substantie heeft en niet valt te lokaliseren. Het is
niet een object, niet een ding. Het is de ongeconditioneerde,
ongrijpbare openheid waarin de ogenschijnlijke scheiding
tussen binnen- en buitenwereld, zelf en ander is weggevallen
en alles zich vrijelijk ontvouwt zoals het is.
VOORBlJ DE VORM
DE DIRECTE BENADERING 99