Bodian, Stephan - Voorbij de vorm

Omarmen van je volmaakte onvolmaaktheid
Zoals je ziet gaat leven vanuit een ongeconditioneerde openheid
in het huidige moment, niet over net doen alsof je een
volmaakt spiritueel wezen bent dat omringd wordt door een
aura van licht en liefde. Het gaat erom alles te verwelkomen
wat bij jou hoort met je hele geschiedenis en al je onvolmaaktheden.
Elke poging om te voldoen aan een bepaalde
standaard van spirituele volmaaktheid laat je dieper in het
moeras zakken van vergelijken en streng beoordelen van
jezelf. Daardoor kom je met jezelf in strijd. Als je stopt met
perfect zijn volgens een vooraf vastgesteld idee kun je jezelf
laten zijn zoals je bent met al je gebreken. Je imperfectie
toont zichzelf nu als perfectie. Die heeft niets van doen met
de dualiteit van tegengestelde polen, zoals volmaakt tegenover
onvolmaakt, goed of kwaad, maar verwijst in plaats
daarvan naar het feit dat we allemaal unieke eigenschappen
hebben. Niemand drukt dezelfde niet te vergelijken verzameling
van eigenschappen uit.
Nu je verankerd bent in die ongeconditioneerde openheid,
voel je niet langer de noodzaak om je iets in re beelden
of een mening te verdedigen. Als gevolg daarvan worden de
kunstmatige grenzen tussen jou en de ander vager en lossen
ten slotte op. Daardoor word je gevoeliger voor de momenten
waarop je niet in overeenstemming met waarheid handelt.
Niet omdat je probeert te voldoen aan een of ander
spiritueel ideaal, maar omdat je voelt dat er weer een scheiding
ontstaat en een neiging jezelf te verdedigen. Door die
natuurlijke afstemming op waarheid handel je adequaat,
niet gebaseerd op vooraf vastgelegde ideeën omtrent goed en
kwaad, spiritueel of niet spiritueel, maar vanuit het standpunt
van een allesomvattend, niets uitsluitend Zijnsbesef.
In de ogen van Zijnsbesef zoals ik dat in hoofdstuk 3 heb
genoemd, 'heeft dit allemaal niets te maken met dualistische,
tegengestelde polen zoals compleet versus incompleet,
perfect versus imperfect, of van betekenis versus zonder
betekenis. Elke persoon en elk ding, ongeacht hoe schijnbaar
onvolmaakt ook, is perfect in de zin dat het eenvoudig
is wat het is en dat het onmogelijk anders had kunnen zijn.
Het toont altijd de in essentie volmaaktheid van Zijn. Als
een natuurlijke reactie op dit inzicht ontstaat een subtiele
mengeling van liefde, verbazing, dankbaarheid en vreugde.'
Maar je kunt misschien makkelijker de intrinsieke volmaaktheid
herkennen in planten en dieren, de zon en de hemel, je
geliefden en vrienden, dan bij jezelf. Je relatie met jezelf kan
wellicht de meest uitdagende blijken te zijn. Meest uitdagend
en tegelijk heel belangrijk. De sleutel ligt in het vermijden
dat je niet gevangen raakt in zelfoordeel, maar in
plaats daarvan je ervaring aanvaardt zoals die is. (Voor meer
over emoties en vaste patronen in denken en reageren, zie
hoofdstuk 7.)
Meditatie:
Ervaringen verwelkomen zonder oordeel
In plaats van je verzetten tegen of hechten aan
ervaringen, zoals je de meeste tijd doet, gaan we
ze nu verwelkomen zoals ze zijn. Deze oefening
is weer een gelegenheid om te verankeren in het
allesomvattende Zijns besef.
Accepteer zonder voorbehoud gedurende de
komende twee uur (of langer als je wilt) alles wat
je ervaart. Verwelkom zonder enige bijgedachte
moeilijke gevoelens, negatieve gedachten,
124 VOORBIJ DE VORM
ZIJNSBESEF IN HET DAGELIJKS LEVEN 125