Bodian, Stephan - Voorbij de vorm

van nature het beste wensen voor iedereen in plaats van het
beste voor het individu. Op alle niveaus de waarheid vertellen
is niet langer een keuze die je bewust moet maken. Het
valt dan niet te vermijden, net zoals het openen van je ogen
als je wakkert wordt.
Vanuit het perspectief van Zijnsbesef reageer je in openheid,
zonder inspanning en vrij van onwrikbare standpunten
op mensen en situaties. Je reacties zijn precies de juiste omdat
ze spontaan opkomen in de gegeven omstandigheden, die je
volledig overziet. Je reacties zullen dan niet langer ingegeven
zijn door de belangen van het afgescheiden zelf. In plaats van
strijden om te krijgen wat je denkt dat je wilt hebben, omarm
je wat het leven je brengt in de wetenschap dat het precies is
wat nodig is. Als gevolg daarvan zullen je gebruikelijke stress,
strijd, frustratie en depressie geleidelijk veranderen in ontspanning,
gemak, dankbaarheid en vreugde.
eigendom, omdat het zo'n diep mysterie is. Het is nooit iets
wat je kunt bereiken en aan je cv kunt toevoegen, zoals mee
andere verworvenheden en eigenschappen. In de roes van de
opwinding als men dit mysterie ontdekt, wordt daar nog
weleens anders over gedacht. Bijvoorbeeld, je kunt niet zeggen
'ik ben verlicht' en menen dat je iets verstandigs zegt.
Omdat 'verlicht worden' de erkenning inhoudt dat de afgescheiden
persoon, die dit opeist, slechts een illusie is. Hee is
veeleer dat je begint te beseffen dat de persoon waarvoor je
jezelf aanziet en die denkt dat hij iets kan bezitten, in feite
een uitdrukking is van Zijnsbesef Vergelijk het met de golf
die een uitdrukking is van de oceaan, waarmee hij onlosmakelijk
verbonden is. In plaats van trots te zijn op wat je
bereikt hebt, leidt de ontdekking van Zijnsbesef tot ontzag
en een toenemende nederigheid, als je oog in oog komt te
staan met her mysterie.
Het niet in woorden uit te drukken mysterie
Verwijlen in en als Zijnsbesef
Ik kan (dat geldt voor iedereen) alle mogelijke woorden
gebruiken in de ijdele hoop uitdrukking te kunnen geven
aan wat niet uitgedrukt kan worden. Voor het zuivere,
onaantastbare Zijnsbesef zijn geen woorden voorhanden.
Het is wat wij van nature zijn: de essentie van wat is. Hoe
ver ons onderzoek ook strekt, we zullen nooit in staat zijn
Zijnsbesef in kaart te brengen, omdat het nooit een kennisobject
kan zijn. Integendeel, het is de opperste Kenner zelf,
het ultieme Subject van alle objecten, onbegrensd, niet te
lokaliseren en ongrijpbaar. Je kunt het nooit kennen omdat
je het zelf bent; je kunt alleen beseffen dat je het bent, dat
wil zeggen, je kunt bewust verwijlen in en als Zijnsbesef. •
Tegelijkertijd kun je Zijnsbesef niet opeisen als jouw
Zijnsbesef is je naruurlijke staat en is wat er altijd door
je ogen kijkt en middels je oren hoort. Paradoxaal is dat
tegelijkertijd de onbegrensde, mysterieuze, niet te vatten
essentie van wat is. Ja, deze onbegrensde essentie is wat je
fundamenteel bent, de basis van je bestaan onder .rule
dramàs, rollen en alles waarmee je je vereenzelvigt.
Alleen als je de waarheid beseft van waarnaar verwezen
wordt, hebben deze woorden betekenis. Anders niet, natuurlijk.
Als je leest dat Zijnsbesef je natuurlijke staat is, zorgt
dat niet vanzelf voor rust en kalmte, vreugde of gemoedsrust
in je bestaan. Nee zomin als je honger gestild kan worden
door alleen te kijken naar een foto van een delicieuse maaltijd.
Je moet leren hoe het te benaderen en hoe er bewust in
68 VOORBIJ DE VORM
HET ULTIEME MEDICIJN