Olympische Spelen - girugten

een boeiende discussie. Om je in het spitsuur in de Peterburgse
metro te bevinden is een waar avontuur! We kwamen in een
heuse maalstroom van mensen terecht, een soort trechter voor
je de roltrap op kon. In de metro zelf was het natuurlijk ook erg
druk. Het was soms hollen door de straten, maar we kwamen
precies op tijd voor de voorstelling. Gelukkig hebben sommigen
onderweg nog snel wat koekjes kunnen kopen bij een winkeltje,
zodat we ook ‘avondeten’ hadden. Onze wandelschoenen en
vesten vielen wel ietwat uit de toon vergeleken met de kledij van
de anderen gasten. Er werden drie prachtige balletvoorstellingen
gegeven van ieder drie kwartier, maar de tijd vloog voorbij alsof
het maar een paar minuten waren. Als het licht in de pauzes aan
was, had je de gelegenheid dit rijkelijk met goud versierde theater
te aanschouwen. Het opvallende was dat tien minuten nadat de
voorstelling was afgelopen, het hele theater leeg was. Degenen die
niet naar het Mariinsky Theater waren gegaan, hebben kunnen
genieten van allerlei feestelijkheden bij het stadion van Zenit ter
ere van de overwinning van gisteren.
De volgende ochtend was er een relatief rustig programma.
We bezochten de Kazankathedraal, een Russisch-orthodoxe
kathedraal, en vestiging van het adviesbureau van Nederlandse
komaf namelijk Royal Haskoning, aan de Nevsky Prospekt 1
met uitzicht op de Hermitage. Hier kregen we presentaties over
interessante infrastructurele projecten in Rusland. Op de middag
bezochten we de Hermitage, één van ’s werelds grootste musea
op het gebied van kunst- en cultuurhistorie. De collectie bevat
prehistorie kunst, Russische kunst, maar ook veel van Rembrandt
en andere West-Europese schilders. Diezelfde middag is er ook
een groepje geïnteresseerden met de metro naar het noorden van
de stad gereisd om daar de imposante communistische flats te
bekijken. Het zag er allemaal wat armoedig uit, maar toch reden er
behoorlijk dure auto’s rond. Wij waren sowieso de enige toeristen
hier, en de inwoners keken dan soms ook wat vreemd op toen ze
ons voorbij zagen wandelen. Je zou denken dat de Sovjetflats die
er te vinden zijn tocht wat uit de tijd zijn, maar daar denken ze daar
anders over: er worden nog heel wat bijgebouwd. Na in het slechts
drie jaar oude metrostation Komendantski Prospekt in de metro
gestapt te zijn, reisden de echte diehards nog even verder om het
oudste station Avtovo te bezoeken. Hoewel het nemen van foto’s
girugten juli 2008
verboden is op alle metrostations, haalde de typisch Russische
decoratie ons over het fototoestel toch even te voorschijn te
halen, gelukkig onopgemerkt. ’s Avonds werd er door sommigen
gekookt in het hostel. Auteur van dit artikel heeft mogen genieten
van een soepje van de Diksi (de supermarkt tegenover het hostel)
van slechts vier roebel (omgerekend ongeveer één eurocent), het
smaakte dan ook meer naar een goedje wat je moet innemen als je
ziek bent. Na het eten werd er nog gevoetbald op een trapveldje
achter het hostel.
17 Mei was de dag van de ‘Big Baltic Trip’. Met een bus werden we
naar het eiland Kotlin gereden. Dit eilandje in de Finse golf
(vervolg op bladzijde 14)
11