Olympische Spelen - girugten

6
Olympische Spelen
sportwedstrijden traden ook de filosofen en redenaars op.
Onder supervisie van de Hellanodikai (de jury) werden er allerlei
sporten beoefend zoals wagen- en paardenraces, hardlopen,
boksen, worstelen. De meeste sporten werden naakt beoefend,
mede doordat de Spelen ook een soort viering aan het menselijk
lichaam waren. De atleten werden voor de wedstrijd ingesmeerd
met olijfolie, zo bleef de huid soepel en werd er een aantrekkelijke
aanblik gegeven voor het publiek. Bij overtreding van de regels kon
een deelnemer een geldboete of een flink pak slaag verwachten,
of hij werd uitgesloten van verdere deelname aan de Spelen. De
wagenraces waren het meest spectaculaire onderdeel, en werden
gehouden in een zogeheten hippodroom. Het opvallende is dat
bij een overwinning niet de wagenmenner de prijs kreeg, maar de
eigenaren van het paard. Vanwege de hoge prijzen van paarden en
wagens was dit voornamelijk een sport voor de adel, zij konden
hierdoor tevens hun rijkdom en macht goed tentoonspreiden.
Het pentatlon (de vijfkamp) was een erg belangrijk onderdeel en
bestond uit discuswerpen, speerwerpen, verspringen, hardlopen
en worstelen. In welke volgorde deze sporten beoefend werden,
en hoe bepaald werd wie de uiteindelijke winnaar was, is niet
bekend. Verspringen gebeurde op een bijzondere wijze, namelijk
met gewichten van steen in beide handen. Hardlopen was de
oudste sport, en volgens sommige verhalen was dit tijdens
de vroegste Spelen ook de enige sport die beoefend werd. Er
werden geen echte records bijgehouden, men had natuurlijk
nog geen nauwkeurige meetapparatuur. Wat alleen telde was de
overwinning, niet de tijd en de afstand. In 520 voor Christus
werd de hoplitodromos ingevoerd, dit was een hardloopwedstrijd
waarbij de deelnemers een wapenuitrusting droegen. Het laatste
onderdeel van het pentatlon was altijd worstelen, hierbij was
degene die zijn tegenstander driemaal gevloerd had de winnaar.
Omdat het pankration het spannendste onderdeel was, werd
het altijd tot het laatst van de Spelen bewaard. Bij dit onderdeel
werden verschillende types van worstelen beoefend, zoals
rechtopworstelen en grondworstelen.
De prijsuitreiking
Het hoogste wat je als atleet kon bereiken in de Griekse oudheid was
een Olympische overwinning. Iedere winnaar van een onderdeel
kreeg een tak van de heilige olijfboom die in Olympia stond. Dit
was een zeer bijzonder geschenk omdat de takken van deze boom
precies symmetrisch schenen te groeien. Ook kregen de winnaars
een luxueus diner aangeboden, en waren er de hele avond feesten.
Als de atleten weer terug in hun eigen steden kwamen, konden
ze rekenen op eeuwige roem en altijd gratis voedsel en andere
privileges. Het kwam ook soms voor dat er een standbeeld werd
opgericht in hun vaderstad voor deze winnende atleten. G
Bronnen:
- Hupperts et al. (1989), De Olympische Spelen, sport en opvoeding in de
Griekse oudheid, Leeuwarden: Eisma B.V.
- Swaddling, J. (1980), The Ancient Olympic Games, London: British
Museum Publications Ltd.
- Ancient Olympics (2004), http://ancientolympics.arts.kuleuven.be/index.
html, bezocht op 03-06-’08.
- De Gryse, B. (1982), De Spelen van Zeus, Brussel: Elsevier.
girugten juli 2008
(