Olympische Spelen - girugten

14
diende ooit ter fortificatie van Sint Petersburg, en is nu via een
weg bereikbaar. Op dit eiland ligt Kronsjtadt (Kroonstad), een
stad die gesticht is door Peter de Grote die hij begin achttiende
eeuw het eiland overnam van Zweden. De gids in de bus had
uitgebreide verhalen over de schepen hier in de haven, maar
omdat het uitgesproken werd als ‘sheeps’, klonk dit vrij grappig
toen ze over een bepaald gebouw vertelde dat daar gekookt werd
voor de sheeps. (Wat een luxe leven hadden die schapen hier!)
We bekeken de Marine Kathedraal. Het kwam goed uit dat het
precies op deze dag de ‘dag van Kronsjtadt’ was, zodat we ons
konden vermaken met aerobicdansjes van de Kronsjtadtse jeugd
op het plein voor de kerk. Het water in de Finse golf stond helaas
te laag om een tocht met de boot te kunnen maken, daarom
gingen we na de lunch gelijk door naar Peterhof, een stad die ook
door Peter de Grote is gesticht vanwege een gunstige ligging aan
de Finse golf. Hier bevindt zich een groot paleizencomplex van
de Russische tsaren. Na een wandeling te hebben gemaakt door
de enorme tuinen, langs fonteinen, en na uitgewaaierd te hebben
bij de Finse golf, keerden we terug naar de stad. Hier kon iedereen
nog snel wat eten, alvorens de grote busreis te maken terug naar
Riga. Na een slaapmutsje van wodka vielen de meesten al gauw
in slaap. Gelukkig hadden we ditmaal maar één uur oponthoud
bij de douane.
Toen we de volgende ochtend Riga inreden, werden we begroet
door druilerig weer. Gelukkig was het na een goed ontbijt in
ons hostel opgeklaard, en kon de ´BECspedition´ beginnen.
In groepjes gingen de deelnemers de stad verkennen, en
door bepaalde gebouwen en andere bezienswaardigheden te
fotograferen konden er punten worden verdiend. De drie beste
groepjes konden de volgende dag een fles Balzam – een Letse
kruidenlikeur - in ontvangst nemen. ’s Middags gingen we per
trolleybus naar de TV-toren, waar we een rondleiding kregen
door een enthousiaste Duits sprekende gids. Vanuit deze toren,
die overigens de hoogste losstaande toren is van de Europese
Unie, had je een goed uitzicht over de stad.
Op de tweede dag in Riga namen we ’s ochtends de trein naar
Jurmala, een uitgestrekte kustplaats aan de golf van Riga. Deze
badplaats was vooral populair bij top van de communistische
partij in de Sovjetjaren, zoals Breznjev en Chroestjov. De treinen
waren voorzien van houten banken en in elke coupé één of
meer controleurs, die zodra er iemand de trein binnenkwam
het kaartje afstempelden en de rest van de tijd wat om zich heen
zaten te kijken. Het station van Jurmala stelde niet meer voor dan
een strook opgehoofd asfalt, dat fungeerde als perron, en een
gebouwtje waar als je goed keek nog wel ergens de naam van dit
station was te lezen. In een stoet liepen we naar het strand, waar
sommige bikkels een duik in de koude zee waagden. De anderen
hielden het liever bij pootje baden, of bouwden een zandkasteel.
De gehele plaats Jurmala bestaat feitelijk uit meerdere stadsdelen
die allemaal aan mekaar liggen. Er schijnen hier meer dan 55.000
mensen te wonen, maar daar was weinig van te zien. Na rustig
geluncht te hebben keerden we terug naar de stad. Het centraal
girugten juli 2008