Utdanning nummer 20 2009 - Utdanningsnytt.no

Utdanning > nr 20 / 6. november 2009portrettet.«Eg var livredd. Lyden av flyskremde meg i mange år»Etter nokre år med skiftande arbeid bestemdehan seg for å omskolere seg. Først måtte han taopp att fag frå vidaregåande.– Då gjekk eg på Krokeide yrkesskule (i Fana,Hordaland, red. merknad.). Eg vil verkeleg anbefaleden skulen, der er det mange flinke folk.Etterpå var det tre år ved Høgskulen i Kristiansand.Gunvald budde først i hytte på Hamresandencamping, men dei to siste åra påstudenthybel på Gimlemoen.– Korleis var det å bli student igjen då du var godtvaksen? Dei andre må jo ha vore mykje yngre.– Nei, det gjekk no bra det. Vi var ein finklasse med sju gutar og resten jenter. Eg haddefordjuping i utefag, så vi var på overnattingsturarute både sommar og vinter. Ein gong grov vi snøholersom vi skulle sove i. Vi måtte grave i fleiretimar for å få det nokolunde. Det var minus 27grader, men det var ikkje kaldt å sove der.Fullt så krevjande friluftsliv har ikkje Gunvaldinnført i barnehagane han har jobba i, men etterdet han sjølv seier, var ikkje alle like glade for atdei brått måtte vere meir ute. Nokre av damenesyntest det var både vått og kaldt, og ville nokhelst sleppe. Men det måtte bli som Gunvald sa,for han var jo sjef.– Du nøgde deg ikkje med å vere førskulelærar,du gjekk rett inn i styrarjobb då du var nyutdanna?– Ja, dei trengde vikar for styraren i Knertenbarnehage og begynte å mase før eg var ferdig påskulen. Det var to på rådhuset som ville ha meginn. Eg snakka med ein lærar på høgskulen sommeinte at det skulle gå bra, og det gjorde jo det– Gunvald var blyg då han var liten, seier konaIngrid som ein kommentar til dette biletet frå1940-talet. Først då han vart vaksen, torte hanå snakke i forsamlingar. Foto: Privatetter kvart. Men det var kolossalt mykje å setje seginn i, berre namna på 42 ungar og åtte-ti vaksne.Og personalansvaret, avdelingsmøte, personalmøte,samarbeid med foreldra. Eg var mykje hoshan eine på rådhuset og spurte om råd.Han kan ikkje ha fått svært dårlege råd, for styrarAnne Britt Kristiansen var godt nøgd medtilhøva i barnehagen då ho kom tilbake frå barselpermisjon.– Det gjekk veldig fint, fortel ho på telefon.– Då eg kom tilbake, blei han pedagogisk leiarpå stor avdeling. Han gjorde ein fantastisk jobb!Gunvald er jo spesielt oppteken av natur, og hanvar med å opparbeide uteplassen vår og sette oppein lavvo. Sidan han var den einaste mannen påhuset, måtte vi damene vere med på snikringog bygging. Han lærte oss at vi kan meir ennvi trudde.I Knerten hadde dei alt i mange år jobba aktivtmed språkstimulering og Ringeriksmaterialet(materiale som brukast til systematisk kartleggingav språkleg medvett hos barn, red. merknad).Gunvald utvikla ifølgje ein artikkel fråBarne- og likestillingsdepartementet si heimesideeit leseprosjekt der barna blir kjent medbokstavar, tall og matematiske figurar gjennomleik og kos. Dette rimar med opplysningar fråinternett som knyter Gunvald til Kvinesdal mållag.– Er du aktiv nynorskmann?– Å ja!Ein staut 20-åring i Kongens drakt. Gunvaldforsøkte å kome inn på jagarflyskulen. Han varblant dei 16 siste av 90 mann som var på opptaksprøve,men kom ikkje igjennom det sistenålauget. Foto: PrivatGunvald jobba ein periode som flyinstruktørfor Hayden flyskule på Fornebu. Her er hansom 30-åring i 1969 med eit skolefly, ein PiperCherokee 140. Foto: PrivatNo vert han ivrig. Orda kjem ein tanke raskare,men han held framleis eit behageleg tempofor ein journalist som noterer for hand. Fortelat han ikkje er med i styret lenger, men at hannok blir nøydd til å engasjere seg igjen dersomdet blir snakk om ei ny avrøysting om språket påAusterdalen skule.– Det var nynorsk, men på siste avrøystingtapte vi, og då blei det bokmål. Det er rart, for deisnakkar jo tilnærma nynorsk her. Sjølv kan egskrive begge delar, men nynorsk er skriftspråketmitt. Til og med då eg gjekk på realskule i Halden,hadde eg nynorsk som hovudmål.Sjølv gjer ikkje Gunvald så stort nummer ut avat han har tatt eit uvanleg karrieresteg. IfølgjeBerit Ofte, som er styrar i Rafoss barnehage, vardet ikkje mykje prat om det i barnehagen heller.Gunvald var styrar der i fire år, då var Beritpedagogisk leiar.– Men ungane var jo fascinert av at han haddevore flygar. Kvart år har vi ein dag då vi reiser tilBrasil, fordi vi har eit fadderbarn der. Då styrteGunvald flyet. Han hadde på seg uniform, og varså fin! Han kunne jo seie alle dei rette tinga, sliktsom pilotar seier, fortel Berit.I haust vart Ingrid også pensjonist, så dersomekteparet ville, kunne dei nyte ein roleg alderdomsaman. Men så er det altså spørsmål omhan kanskje kan tenkje seg å jobbe som vikar– dersom det ikkje dukkar opp andre søkarar. Iså fall vil rollane vere bytta om; då vil hans tidlegarepedagogiske leiar Berit vere sjef og styrar.Han må bestemme seg innan 1. desember.– Var det ei god kjensle å bli spurt?Gunvald ler.– Nja… det er ikkje så lett å seie nei heller.Dei blå augo kviler på noko utanfor vindaugetnokre sekund. Så møter dei blikket mitt igjen oghan ler enda ein gang.– Eg kjem nok til å begynne att. Dersom Beritvil ha meg då.km@utdanningsnytt.no28