A emoción da terra - Asociación de Escritores en Lingua Galega

Retrato de Uxío Novoneyra á altura de 1984
Nas tardes pobres de Compostela,
nos húmidos días da mocidade
emerxías altivo e xeneroso
con adxectivos da túa terra.
Abrías para min os brazos
e eu durmía á túa sombra
adiviñando os límites das mans
que limpaban o bafo da cidade.
Nunca perguntabas, dabas a palabra
que viña coma anel aos dedos
daqueles afoutos seareiros
que se miraban nas canas túas.
Polos teus ollos vía o porvir
afirmado nun verso e nun grito.
Na túa voz aprendín a historia
dos mortos que non morreron
e dos vivos habitantes da derrota.
Nas tardes pobres de Compostela
os teus ollos eran a nosa luz
a túa palabra seiva e zume
e o teu corpo agarimo que encerraba
aqueles aprendices de homes e de poetas
que percorrían adheridos a ti
as tardes pobres de Compostela
e as noites eternas da patria.
115
Henrique Rabuñal (Nadal de 2006)