A emoción da terra - Asociación de Escritores en Lingua Galega

Achegas de Uxío Novoneyra á poesía galega
Antonia López García
A convocatoria da Asociación de Escritores en Lingua Galega ponme de novo
ante a palabra de Uxío Novoneyra. Esta palabra lévame ata Os Eidos, a súa primeira
obra onde xa se revelan ás claras os elementos definitorios da súa poesía:
home espido fronte á Terra, ante a que vai deixando devalar unha manchea de
emocións. A súa profundidade emotiva é nova na poesía galega e constitúe unha
achega moi importante deste autor. Pero con Os Eidos chégame tamén o recordo
do seu estilo tan peculiar e que manterá en obras posteriores: estilo sobrio,
próximo á sentencia, aínda que ás veces denso e paradoxal. E porén é sorprendente
a riqueza de recursos estilísticos dos que Novoneyra vai botar man e que,
ata ao momento, a penas foran empregados en literatura galega. Non resulta difícil,
xa que logo, recordar a obra dun poeta de personalidade tan acusada e estilo
tan definido e daquela comentarvos as achegas que Novoneyra fixo á literatura
galega.
A rehumanización da poesía
Unha característica que define a Uxío Novoneyra é a orixinalidade da súa poesía.
Resulta orixinal porque posúe un trazos moi acusados que a diferencian da
poesía doutros autores e a dotan dunha personalidade propia. Os trazos que primeiro
e máis nos poden chamar a atención son de carácter estilístico: a concisión,
o ton de sentencia, a brevidade das composicións, o carácter case telegráfico...
Esta é unha característica que definirá a Novoneyra máis aló dun tempo
concreto e dun contexto concreto, é unha característica, por así dicilo, a longo
prazo. Con todo, nun plano máis curto, achegándonos ao contexto histórico no
que aparece publicada súa primeira obra Os Eidos, encontramos tamén unhas
claras diferenzas respecto ao que se fixera na poesía galega nos anos anteriores,
especialmente na época das vangardas. Non se trata de establecer cal foi o primeiro
poeta no que se reflectiu o cambio iniciado sobre os anos 50, nin de establecer
quen chegou máis aló na renovación poética. Simplemente apuntamos que
13