Letras novas - Asociación de Escritores en Lingua Galega

Escoiteina con atención, observei como todos estaban de acordo, contaxiados
da súa ansia. A convición de Kali era profunda, estaba disposta.
Non só disposta: rezumaba desexo. No entanto, a escuridade delataba a
Kali, a súa pel case negra situábaa nun lugar distinto da non-morte. Era
a iniciación dos corpos alleos, un intento, unha fantasía. E eu devecía por
asistir á cerimonia… en secreto. Ninguén o sabía, aínda, ninguén coñecía
a forza infinita e destrutora dos ollos acuosos. Estouraron de súpeto os
cristais, as ventás todas, non puiden conterme, no intre mesmo da apertura
das gaiolas, estalou a todopoderosa beleza de Erzsébet e, con ela, a
ira perpetua das criaturas da noite pronunciando para Kali o evanxeo dos
vampiros: olla os non-mortos superiores, eles están diante de ti. Pronunciando
para Kali:
A miña única estrela está morta, e o meu constelado laúde
leva o Sol Negro da melancolía 1
Cumprirás a túa vontade e serás herdeira das tebras para sempre, inmortal,
Nosferatu desde agora, branca, Kali, branca… O branco feito para
ser fondo. Encarnado sobre branco.
1. extraído do poema El desdichado de Gérard de Nerval.
Infoxove número 16, agosto de 2007
145