deltio54

ΣΧΟΛΗ Ι.Μ.ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥΘέματα και απόψειςθα τις περάσει τις εξετάσεις, θα το πάρει το πανεπιστημιακόπτυχίο. Θα είναι « Έλλην επιστήμων»[…].Σίγουρα, σε κάποιες σχολές θετικών επιστημών με υποχρεώσειςεργαστηρίων, οι σπουδές εμφανίζουν σοβαρότερεςαπαιτήσεις. Υπάρχουν και κάποια ελάχιστατμήματα ανά την Ελλάδα –γνωστά στην πανεπιστημιακήαγορά– όπου οι διδάσκοντες έχουν κατορθώσει να επιβάλουνπρογράμματα και προϋποθέσεις σπουδών πουσώζουν την ακαδημαϊκή σοβαρότητα και αξιοπρέπεια.Όμως, ας καταμετρήσει κάποτε το Υπουργείο πόσα είναιαυτά τα τμήματα και πόσα τα άλλα που λειτουργούνμόνο σαν χώροι ελεύθερων διαλέξεων προαιρετικήςακρόασης και –τρεις φορές τον χρόνο– σαν εξεταστικάκέντρα.Φενάκη πανεπιστημιακών σπουδών[15.6.1997][…]Παραδόσεις-εξετάσεις είναι το δίπολο που έχει μεταβάλειτις πανεπιστημιακές σπουδές στην Ελλάδα σεπαρωδία και φενάκη. Ουσιαστικά, από τη στιγμή που οαπόφοιτος του λυκείου θα εισαχθεί στο πανεπιστήμιο,οι σπουδές του έχουν τελειώσει. Μπορεί άνετα να μένειστο χωριό του ή στην όποια μακρινή πόλη του, ναδιαβάζει από το ένα και υποχρεωτικό για κάθε μάθημασύγγραμμα τις καθορισμένες σελίδες που αντιστοιχούνστον αριθμό ωρών διδασκαλίας του μαθήματος και ναπροσέρχεται μόνο στις εξεταστικές περιόδους για τηγραπτή δοκιμασία της απομνημόνευσής του. Δεν έχεισημασία πόσες φορές θα αποτύχει στις εξετάσεις. Κάποτε,αν επιμείνει, σε περισσότερα ή λιγότερα χρόνια,«Προοδευτικές» ψυχώσεις[3.5.1995]Υπάρχει πολύ συγκεκριμένος τρόπος για να πάψουν ταπανεπιστήμια να προσφέρουν άσυλο στη βία: να αλλάξειο νόμος εκλογής των πρυτανικών αρχών. Το πανεπιστημιακόάσυλο, με τη σημερινή του έννοια του ξέφραγουαμπελιού, αποτελεί το «ταμπού» των «προοδευτικών»δυνάμεων: στο ξέφραγο «άσυλο». Διότι η εκλογή τωνπρυτανικών αρχών –οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ τογνωρίζουν καλά– εδώ και δεκατρία χρόνια αποφασίζεταιόχι στα πανεπιστήμια, αλλά στα κομματικά γραφεία.[…] Τα προοδευτικά παραισθησιογόνα είναι συμπτώματακοινωνικής κρίσης επιθανάτιας. Τουλάχιστον, αςδοθεί νομική δυνατότητα αντίδρασης σε δυνάμεις πουδιατηρούν ακόμα λογική και κρίση. Με αλλαγή του τρόπουεκλογής των πρυτανικών αρχών.Η ΡΗΞΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣΤο άλυτο γλωσσικό πρόβλημα[19.3.1977][…] η γλώσσα απλώς εκφράζει, δεν δημιουργεί πολιτιστικόυπόβαθρο και ήθος. Ούτε η αρχαΐζουσα καθαρεύουσααρκεί για να μας συνδέσει άμεσα με την αρχαίαΕλλάδα, ούτε η λαϊκίζουσα καθαρεύουσα για να μαςδώσει σύγχρονη υπόσταση και ταυτότητα. […] Εκατόνπενήντα χρόνια τώρα, οι Νεοέλληνες μοιάζουμε να μηνείμαστε τίποτα, ούτε απευθείας πρόγονοι των αρχαίωνούτε και σύγχρονοι Ευρωπαίοι, αλλά ένας λαός που πιθηκίζειάλλοτε προς τη μια και άλλοτε προς την άλληκατεύθυνση.[…]Η πρόσφατη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση βρήκε σαπισμέναπια όλα τα δόντια της καθαρεύουσας, μαζί και μετα αποστήματα που δημιούργησε η τελευταία επταετία.Αλλά, αντί να ξεδοντιάσει οριστικά την καθαρευουσιάνικηψευτιά, έκοψε το κεφάλι της γλώσσας: κατάργησε29