deltio54

ΕπιλογέςΒΙΒΛΙΑΓιωσαφάτ Ματθαίος, Να παντρευτεί κανείς ή να μη παντρευτεί;, εκδόσεις Αρμός,Αθήνα 2014, σσ. 350Στο τελευταίο βιβλίο του ο Ματθαίος Γιωσαφάτ επιχειρεί μία ψυχαναλυτική προσέγγισηστα θέματα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, του έρωτα, της αγάπης, της επιλογήςσυντρόφου και του γάμου.«Ο γάμος ή η συντροφικότητα είναι ίσως η μόνη σχέση όπου μπορεί κανείς ναζήσει βαθιές συναισθηματικές και συχνά παιδικές ανάγκες. Όπως είναι η ανάγκη γιααγάπη, για τρυφερότητα, για να μωρουδίζει κανείς, να αφήνεται, να εξαρτάται· ολ’αυτάέξω στη ζωή δεν μπορούμε να τα κάνουμε, γιατί δεν γίνεται. Η ενήλικη ζωή και η κοινωνίαείναι κανονισμένη αλλιώς. Οπότε, όλες αυτές οι βαθιές, παιδικές ανάγκες πουέχουμε όλοι οι άνθρωποι, μερικοί παραπάνω, μερικοί λιγότερο, ικανοποιούνται στο«γάμο». Ικανοποιούνται όμως;»Το βιβλίο αυτό στηρίζεται στην πείρα μου ως ψυχιάτρου, παιδοψυχιάτρου, ψυχαναλυτή-ψυχοθεραπευτήκαι κυρίως στην προσωπική εμπειρία βραχείας ή μακρότερης θεραπείαςμε πάνω από έξι χιλιάδες ζευγάρια, που παρακολουθούσα, είτε στην Ελλάδα, τατελευταία τριάντα χρόνια, είτε στο Λονδίνο, όπου εργάστηκα για δεκαπέντε χρόνια ως Διευθυντήςτης Κλινικής Παιδικής και Οικογενειακής Ψυχιατρικής Finchley, και προηγουμένως ως Υποδιευθυντής του ΚέντρουTavistock, μία από τις σημαντικότερες ψυχαναλυτικές κλινικές στον Κόσμο. (Ματθαίος Γιωσαφάτ)Yalom Irvin D., Στον κήπο του Επίκουρου-Αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου, Μτφρ. Ευαγγελία Ανδριτσάνου-ΓιάννηςΖέρβας, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2008, σσ. 295«Από τον συγγραφέα των βιβλίων «Όταν έκλαψε ο Νίτσε», «Στο ντιβάνι», «Οδήμιος του Έρωτα», «Το δώρο της ψυχοθεραπείας», «Η θεραπεία του Σοπενάουερ»,«Η μάνα και το νόημα της ζωής», έρχεται τώρα ένα ξεχωριστό βιβλίο πουαντικρίζει καταπρόσωπο τη μεγαλύτερη δυσκολία με την οποία ερχόμαστε όλοιαντιμέτωποι: το πώς να ξεπεράσουμε τον παραλυτικό τρόμο μας για τον θάνατο.Γραμμένο με τον μοναδικό τρόπο του Ίρβιν Γιάλομ, το βιβλίο «Στον κήπο τουΕπίκουρου» συμπυκνώνει το έργο και την προσωπική εμπειρία μιας ολόκληρηςζωής σε μια βαθύτατα ενθαρρυντική προσέγγιση στο οικουμενικό ζήτημα τηςθνητότητας. Ο Γιάλομ δείχνει ότι στον πυρήνα του άγχους μας βρίσκεται συχνάο φόβος του θανάτου. Στη συνειδητοποίηση αυτή οδηγεί πολλές φορές μια«αφυπνιστική εμπειρία» – ένα όνειρο, μια αρρώστια, μια τραυματική εμπειρίαή το γεγονός ότι γερνάμε.Ανάμεσα σε συγκινητικές προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που πασχίζουν νανικήσουν τον τρόμο του θανάτου εντάσσεται ένα κεφάλαιο βαθύτατων αυτοβιογραφικώνεξομολογήσεων του Γιάλομ. Με το βιβλίο αυτό ο μεγάλος ψυχοθεραπευτήςμας προτείνει διάφορες μεθόδους, με τις οποίες μπορούμε να διαχειριστούμετον τρόμο, και τελικά καταφάσκει στη ζωή. Και το σημαντικότερο, οΓιάλομ μας ενθαρρύνει να αγωνιζόμαστε για έναν πιο άμεσο σύνδεσμο με τουςάλλους ανθρώπους. Η συμπονετική επαφή σε συνδυασμό με τη σοφία των μεγάλων διανοητών που πάλεψαν και οιίδιοι με το ζήτημα της θνητότητας, μας βοηθάει να ξεπεράσουμε τον τρόμο μας για τον θάνατο, να ζήσουμε μια ζωή πιοχαρούμενη και ουσιαστική και να αναλάβουμε τα αναγκαία ρίσκα για να πραγματώσουμε τον εαυτό μας.»42