osho-ozgurluk

14 -> 72
TANRI PROBLEMİ
Nietzsche'nin kâhince bir sözü vardır: "Tanrı öldü ve insan özgür." Onun bu konuda çok muazzam bir
kavrayışı vardı. Onun bu beyanatının derinliğini çok az insan anlamıştır. Bu insan bilincinde bir kilometre
taşıdır. Eğer bir Tanrı varsa insan asla özgür olamaz; bu olasılık dışıdır. Tanrı ve insanın özgürlüğü birlikte
var olamaz çünkü Tanrı'nın anlamı onun yaratıcı olması demektir; o zaman bizler kuklalara indirgeniriz. Ve
şayet o bizi yarattıysa, istediği an bizi yok edebilir. O bizi yarattığında bize hiçbir şey sormadı; bizi yok
etmek istediğinde bize sormak zorunda değil. Yaratmak ya da yok etmek tamamen onun arzusuna
kalmıştır. Nasıl özgür olabilirsin? Olmak için dahi özgür değilsin. Ne doğumun senin özgürlüğündür, ne de
ölümün senin özgürlüğündür; ve bu iki köleliğin arasında hayatının bir özgürlük olabileceğini mi
düşünüyorsun?
İnsanın özgürlüğü kurtarılacaksa Tanrı ölmek zorundadır.
Seçenek açıktır; boyun eğmek söz konusu değildir. Tanrı ile birlikte insan bir köle olarak kalacaktır ve
özgürlük sadece boş bir sözcük olarak kalacaktır. Sadece Tanrı'nın olmadığı özgürlük anlam kazanmaya
başlar.
Fakat Friedrich Nietzsche'nin ifadesi sadece yarısıdır; hiç kimse onu tamamlamaya çalışmadı. O tam gibi
görünür ancak görünümler her zaman hakiki değildir. Dünyada tanrısı olmayan dinler vardır —ki bu
dinlerde dahi insan özgür değildir —Budizm'in, Jainizm'in, Taoizm'in —tüm dinlerin en derin olanlarının—
Friedrich Nietzsche farkında değildi. Bu üç din için Tanrı yoktur.
Lao Tzu, Mahavira ve Gautam Buda aynı nedenden Tanrı'yı reddetmiştir çünkü Tanrı ile birlikte insanın
sadece bir kukla olduğunu görebilmişlerdir. O zaman aydınlanma için tüm çabalar anlamsız olur; sen özgür
değilsin, nasıl aydınlanabilirsin? Ve her şeye gücü yeten, tüm güce sahip birisi var; senin aydınlanmanı
senden alabilir. O her şeyi yok edebilir!
Ancak Nietzsche tanrısız dinler olduğunun farkında değil. Binlerce yıldır Tanrı'nın varlığının insan
özgürlüğünün önündeki en büyük engel olduğunu anlamış insanlar vardır; onlar Tanrı'yı ortadan
kaldırmıştır. Fakat insan hâlâ özgür değildir.
Benim senin anlaman için yol göstermeye çalıştığım şey, sadece Tanrı'yı öldürerek insanı özgür
kılamayacağındır. Bir şeyi daha öldürmek zorunda kalacaksın ve bu da dindir.
Bu nedenle dinin de ölmesi gerektiğini söyledim; o Tanrı'yı izlemeli. Ve biz senin üzerinde senden daha
güçlü hiç kimsenin olmadığı ve farklı türden kafesler —Hıristiyan, Müslüman, Hindu, Budist— güzel
kafesler... yaratacak organize dinin olmadığı dinsiz ve tanrısız bir dindarlık yaratmak zorundayız.
Tanrı ve dinin birlikte ölmesi ile otomatik olarak bir şey daha ölür; ve bu da din adamlığı, liderlik, farklı
çeşitlerdeki dini liderliktir. Artık onun bir işlevi yoktur. Onun bir papa ya da bir shankaracharya ya da bir
ayetullah olabileceği organize bir din yoktur. Onun temsil edebileceği bir Tanrı yoktur; onun işlevi
bitmiştir.
Buda, Mahavira, Lao Tzu, Tanrı olmadan bile din kalırsa din adamının insanı köleliğin içinde tutmayı
başarabileceğini bilmeden, farkında olmadan Friedrich Nietzsche ile aynı şekilde Tanrı'yı bırakmışlardır.
Ve o insanı köle olarak tutmuştur.
O nedenle Friedrich Nietzsche'nin kavrayışını tamamlamak için din ölmek zorundadır. Eğer Tanrı yoksa
organize bir dinin olmasının anlamı yoktur. Kim için organize din var olsun? Kiliseler, tapınaklar, camiler,
sinagoglar yok olmak zorundadır. Ve bununla birlikte hahamlar ve piskoposlar ve her çeşidinden dini lider
basitçe işsiz kalır, gereksiz hale gelir. Ancak muazzam bir devrim gerçekleşir; insan tamamen özgür olur.
Bu özgürlüğün ifade ettiği şeyler hakkında konuşmadan önce Friedrich Nietzsche'nin kavrayışı
gerçekleşseydi, o zaman insanoğlu için nasıl bir özgürlük olacağını anlamak durumundasın. Tanrı öldü,
insan özgür... ne için özgür? Onun özgürlüğü tıpkı diğer hayvanlarınki gibi olacaktır.