osho-ozgurluk

18 -> 72
kendi hayatınızı riske sokarsınız. Siz dördünüz beni izleyin sadece. Pazarda beni tezgâha koyun" dedi.
İstemeden onu takip ettiler. Onlar onu almak istemişti ama o onların önünden gidiyordu! Olayın özünü
anlayabiliyor musun? Böylesi bir durumda dahi sorumluluğu üzerine alıyor. Bir insanın başına gelebilecek
en çirkin şey olan, pazarlık edilip bir mal gibi satılabilmesi için insanların onun üzerine komplo kurduğu
böylesi bir durumda bile o özgür bir adamdır.
Ama o bu insanlara, "Korkmayın ve kaçmaya da çalışmayın. Bana çok iyi bir fikir verdiniz, size
minnettarım. Bu benim sorumluluğum, pazara gidiyorum. Beni açık artırmaya çıkarın" dedi.
"Bu nasıl bir adam?" diye merak ettiler. Ancak, şu andan sonra bir çıkış yolu yoktu, o nedenle onu
izlediler. Ve onu herkesin görebileceği yüksek bir tezgâhın üzerine koyduklarında, neredeyse sessizlik
kaplamıştı her yanı, neredeyse çıt çıkmıyordu. İnsanlar hiç bu kadar orantılı bir beden görmemişti, o kadar
güzeldi ki; sanki çelikten yapılmıştı, çok güçlüydü.
Açık artırmacı herhangi bir şey söylemeden önce Diyojen, "Herkes beni dinlesin! Burada herhangi bir
köleye satılacak bir efendi var çünkü bu dört insanın paraya ihtiyacı var. O yüzden pazarlık başlasın;
ancak unutmayın bir efendi satın alıyorsunuz" diye duyurdu.
Onu bir kral satın aldı. O elbette bunu yapabilirdi; açık artırmada giderek daha da çok para önerdi. Pek
çok insan ilgilenmişti ama sonuçta daha önceden duyulmamış bir miktarda para bu dört kişiye verildi.
Diyojen onlara, "Şimdi mutlu musunuz? Şimdi gidebilirsiniz ve ben bu köleyle birlikte gideceğim" dedi.
Saraya giden yolda kralın arabasının üzerinde giderken kral, Diyojen'e,"Sen delirdin mi ne oldu? Kendini
bir efendi mi zannediyorsun? Ben bir kralım ve sen benim bir köle olduğumu mu düşünüyorsun?" diye
sordu.
"Evet ve ben deli değilim ama sen delisin. Bunu hemen kanıtlayabilirim" dedi. Arabanın arkasında kraliçe
vardı. Diyojen, "Kraliçen şimdiden benimle ilgilenmeye başladı, onun seninle işi bitti. Bir efendiyi satın
almak tehlikelidir" dedi.
Kral şok olmuştu. Elbette Diyojen ile kıyaslandığında o bir hiçti. Kılıcını çıkardı ve kraliçeye sordu:
"Söylediği şey doğru mu? Eğer hakikati söylersen hayatın kurtulur buna söz veriyorum. Fakat, şayet
hakikati söylemezsen ve ben bunu sonradan öğrenirsem başını koparırım."
Dehşet içinde, korkarak, donmuş bir halde kraliçe, "Bu doğru onun yanında sen bir hiçsin. Büyülendim,
cazibesine kapıldım; bu adamda büyülü bir şey var. Onunla kıyaslandığında sen sadece zavallı bir adamsın.
Hakikat bu" dedi.
Elbette kral arabayı durdurdu ve Diyojen'e, "Arabadan in. Seni serbest bırakıyorum; sarayımda böyle bir
riski göze almak istemiyorum" dedi.
"Teşekkür ederim. Tüm sorumluluğu üzerime aldığım basit gerçeği yüzünden ben bir köle haline
getirilemem. Şu dört adamı suçluluk hisseder durumda bırakmadım; beni onlar buraya getirmedi, ben kendi
kendime geldim. Onlar bana minnet duyuyor olmalı. Ve bu senin araban eğer benim inmemi istiyorsan bu
son derece iyi bir şey. Ben arabalara alışkın değilim, benim bacaklarım yeterince güçlü. Ben çıplak bir
adamım, altından bir araba bana uymaz" dedi.
Sorumluluğu al! Ve çok büyük bir yoksulluk içinde acı çekerek bir hapishanede tutuklu bile olsan
tamamıyla kendi efendin olarak kalacaksın. Sorumlulukla birlikte gelen özgürlüğe sahip olacaksın.
Senin tüm dinlerin seni Tanrı'ya, kadere, alınyazısına bağımlı kılıyor. Bunların hepsi var olmayan bir şey
için farklı isimlerdir. Hakiki olan şey senin esaretin ya da senin özgürlüğündür. Birini seç. Eğer özgürlüğü
seçersen, o zaman diğerlerinin seni bir köle yapma stratejilerinin hepsini yok etmek zorunda kalacaksın.
Benim burada yapmaya çalıştığım şey budur: Tüm zincirlerini kırıp seni her şeyden özgürleştirerek bu
sayede kendin olabilmendir. Ve kendin olduğun an gelişmeye başlarsın, daha çok yeşerirsin. Çiçekler