osho-ozgurluk

38 -> 72
heykel olmaya çalışırsın. Ne zaman bir durum ortaya çıksa ve sen rahatsız olsan kendini geri çekersin,
kendini kontrol edersin.
Kontrol pis bir sözcüktür. Onda dört taneden fazla harf vardır ama o dört harfli bir sözcüktür.
Özgürlük... Ve ben özgürlük dediğimde ahlaksızlık demek istemiyorum. Yanlış anlayabilirsin. Ben
özgürlük dediğimde sen onu ahlaksızlık olarak anlayabilirsin çünkü işler böyle yürür. Kontrol altındaki bir
zihin ne zaman özgürlüğü duysa hemen onu ahlaksızlık olarak anlar. Ahlaksızlık kontrolün zıt kutbudur.
Özgürlük sadece aradadır, tam ortadadır; hiçbir kontrolün ve hiçbir ahlaksızlığın olmadığı yerdedir.
Özgürlüğün kendi disiplini vardır ama bu hiçbir otorite tarafından dayatılmamıştır. O senin
farkındalığından, orijinalliğinden gelir. Özgürlük asla ahlaksızlık olarak anlaşılmamalıdır yoksa esas
noktayı kaçırırsın.
Farkındalık özgürlük getirir. Özgürlükte kontrole ihtiyaç yoktur çünkü ahlaksızlık için bir olasılık yoktur.
Ahlaksızlık yüzünden sana kontrol dayatılmıştır ve eğer ahlaksız olarak kalırsan toplum seni kontrol
etmeye devam edecektir.
Polisler ve yargıçlar ve politikacılar ve mahkemeler var olmuştur ve onlar sana kendini kontrol etmeni
dayatıp dururlar. Ve sen kendini kontrol ederken canlı olmanın özünü kaçırırsın çünkü kutlamayı
kaçırırsın. Şayet aşırı kontrollü isen nasıl kutlayacaksın?
Bu nerede ise her gün gerçekleşir. Çok kontrollü ve disiplinli insanlar beni görmeye geldiklerinde onların
kafataslarının içine sızmak nerede ise imkânsızdır; o kadar kalındırlar... etraflarında taştan duvarlar. Onlar
taşlaşmıştır; onlar buz kesilmişlerdir; onların sıcaklıkları kaybolmuştur. Çünkü eğer sıcak olursan korku
vardır; bir şey yapabilirsin. Onlar bu yüzden kendilerini öldürmüş, kendilerini tamamen zehirlemiştir.
Kontrol altında kalmak için tek bir çözüm bulmuşlardır ve bu da yaşamamaktır. Öyleyse taştan bir Buda
ol; o zaman sabırlıymış, dinginmiş, disiplinliymiş gibi rol yapabilirsin.
Ancak burada benim öğrettiğim şey bu değildir. Ahlaksızlık kadar kontrol de bırakılmalıdır. Şimdi kafan
karışacak. Sen ya kontrolü ya da ahlaksızlığı seçebilirsin; "Eğer kontrolü bırakırsam, ahlaksız olacağım.
Eğer ahlaksızlığı bırakırsam o zaman kontrollü olmak zorundayım" diyebilirsin. Ancak ben sana diyorum
ki eğer farkında olursan kontrol ve ahlaksızlığın her ikisi de aynı çöplüğe gider. Onlar aynı madalyonun iki
yüzüdür. Ve farkındalıkta onlara ihtiyaç yoktur.
Bir akşam her zaman bir şekilde utangaç ve çekingen olan on sekiz yaşındaki bir genç kendisini
değiştirmeye karar verdi. En iyi elbiselerini giyip, yatak odasından aşağıya indi ve babasını çekiştirip "Bak,
kasabaya gidiyorum; güzel kızlar bulmaya gidiyorum. Körkütük sarhoş olacağım ve çok iyi vakit
geçireceğim. Benim yaşımda, hayatının en güzel çağında olan bir genç ne yapıyorsa hepsini yapacağım ve
biraz macera ve biraz heyecan yaşayacağım, o nedenle beni durdurmaya çalışma!" dedi.
Yaşlı adam, "Seni durdurmaya çalışmak mı? Dur bakalım evlat, seninle birlikte geliyorum!" dedi.
Tüm kontrollü insanlar bu haldedir; içerde fokurduyordur, ahlaksızlığın içinde patlamak için bekliyordur.
Manastırlardaki rahiplere git ve gör. Hindistan'da bu türden nevroz her yerdedir. Bütün rahipler
nevrozludur. Şu anlaşılması gereken bir şeydir: Ya erotik olursun ya da nevrotik. Eğer cinsel enerjini,
erotizmini bastırırsan nevrotik olursun. Eğer nevrozunu bırakırsan erotik olursun. Ve her ikisi de bir çeşit
deliliktir. Kişi basitçe kendisi olmalıdır; ne nevrotik ne erotik, tüm durumlara karşı açık, hayat ne getirirse
yüzleşmeye hazır, kabul etmeye ve yaşamaya hazır fakat her zaman tetikte, bilinçli, farkında, dikkatli.
O nedenle devamlı olarak hatırlanılması gereken tek şey, öz farkındalığındır. Kendini unutmamalısın. Ve
her zaman varlığının en derinindeki özünden hareket etmelisin. Bırak eylemler oradan aksın, varlığının tam
merkezinden ve her ne yaparsan yap erdemli olacaktır. Erdem farkındalığın bir işlevidir.
Şayet çeperden bir şey yaparsan günah gibi görünmeyebilir ama o günahtır. Toplum senden memnun