1929 polemikleri 'tıp tarihi notları' - Türk Tabipleri Birliği

41
1929 POLEMİKLERİ TIP TARİHİ NOTLARI
memur edilmeleriyle fakülte biraz inişe başlamıştır. Buna rağmen arkadaşlardan
birinin tavsiye ettiği gibi fakülteyi kapatmak hem acı hem gülünç olur.
Fakültenin bugün en muhtaç olduğu şey nedir bilir misiniz ?
Geniş laboratuvarlar idare edecek, zengin kütüphaneler vücuda getirebilecek,
hakkıyla profesör ünvanına layık hocalarını kendisine başlayacak bol bir
bütçe.
Doktorların meslekleri haricinde başka işlerle meşgul olduklarından şikayet
ediliyor. Ne kadar haklı ! Avrupa’nın hemen hiçbir yerinde doktorlar icrayı sanat
veya hocalık etikleri zaman başka bir iş ile meşgul olmazlar ve olmağa da ihtiyaç
hissetmezler. Bizde ise doktorlar hayatlarını çok güç temin ediyorlar. Para kazanmak
için başka işlerle meşgul olmak, hoca iseler tıp fakültelerine hasredilecek
fenni mesai saatlerini evlerinde hususi muayeneye hasretmek mecburiyetinde
kalıyorlar.
Avrupa üniversitelerinda büyük profesörleri fakülteye başlamak için her ne
lazımsa yapılıyor. Almanya’da tıp fakülteleri kliiniklerinin birinci sınıf yani ücretli
hastaları profesöre aittir. Burada hoca hususi hastalarını kabul, muayene ve
tedavi eder ve bu suretle bütün gün klinikte bulunur, asistanlara ve talebelerine
fenni araştırmalarda rehberlik eyler. Burada beş sene çalışan bir doktor değil
bizdeki gibi günlük hayatını temin etsin kendisinin her sene hiç olmazsa bir aylık
seyahat ve hava değişimini temin eden servet sahibi bir adamdır. Bizde mesleği
ile onbeş yirmi senede zengin olmuş kaç doktor gösterilebilir ?
Gerçi doktorluk ticaret değildir, manevi zevkleri olan mukaddes bir vazifedir.
Fakat doktor olabilmek için senelerce çalışan, icrayı sanat ettiği müddetçe
inceleme mecburiyetinde bulunan, kendisine doktorluk gibi ağır ve yorucu bir
vazife yüklenen bir insanın biraz refah içinde yaşamaya hakkı vardır.
Fakülteyi kapatıp o masrafla Avrupa’ya talebe göndermek fikrine gelince…
Evet Avrupa’ya mümkün olduğu kadar çok talebe gönderelim. Dolaştığım
memleketler üniversitelerinde yüzlerce Bulgar ve Yunanlı talebeye tesadüf ettim.
Bunlara mukabil nadiren tek tük Türk talebesi görülüyor.
Avrupa’ya talebe gönderelim fakat döndükleri zaman bunların görüp öğrendiklerinden
istifade etmek yolunu bilelim. Bir istatistik yapılmış olsa göreceksiniz
ki bugün Avrupa’da hakkıyla tahsil etmiş birçok tabiplerimiz vardır ki bunların
fenni meziyetleri layıkıyla takdir edilir, bunların ilim ve fenlerinden istifade
edilirse fakülteyi kapatmaktan daha hayırlı olmaz mı ?” 53
Mazhar Osman, 1933 üniversite reformuyla İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi
nöropsikiyatri kürsüsüne atanır. Tıp fakültesine şiddetli saldırılarda bulunan
Gülhane nöropsikiyatri profesörü Nazım Şakir ise 1945 yılında Ankara’da kurulan
ikinci tıp fakültesine öğretim üyesi olur. Asker kökenli bu iki hekim böylece
eleştirdikleri kurumda görev almış olurlar.
53
Vakit, 1 Şubat 1929.