04.11.2014 Views

PDF SAYI 24 - Hayat Online

PDF SAYI 24 - Hayat Online

PDF SAYI 24 - Hayat Online

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

özel köþe<br />

Birgün babam yine daralmýþ<br />

durumda elinde<br />

avucunda yok. Aklýna<br />

asker arkadaþý Alaaddin<br />

geliyor.<br />

Askerken babama:<br />

—Malým mülküm yeteri<br />

kadar var sýkýþýrsan gel yardým<br />

ederim demiþ. Babam<br />

bir çuval alýr ve doðru Karaman’ýn<br />

Tavþanlý Köyüne varýr.<br />

Caminin yanýnda oturan<br />

Köylülere sorar:<br />

—Alaaddin Çavuþun evi<br />

neresi?<br />

Köylüler evin önünü süpüren<br />

bir kýzý göstererek:<br />

—Þu kýz onun kýzý derler.<br />

Babamda Köylülere teþekkür<br />

ederek tarif edilen<br />

eve yönelir. Kýza yaklaþýnca<br />

sorar:<br />

—Baban nerede? Kýz da:<br />

—Amca babam þimdi<br />

gelir þuraya otur der ve babama<br />

1 bardak ayran getirir.<br />

Biraz sonra Alaaddin amca<br />

gelir babamý görünce sarýlýr<br />

babamda hislenir ve aðlar:<br />

—Alaaddinim çocuklar<br />

evde aç der. Alaaddin amcada<br />

babama kýzarak:<br />

—Niye daha önce gelmedin<br />

ben sana askerde demedim<br />

mi diye. ALLAH razý<br />

olsun onun verdiði nimeti<br />

yine onun fakir kullarý ile<br />

paylaþanlardan paylaþmayý<br />

bilenlerden. Alaaddin amca<br />

babamýn çuvalýna 3 kilo sadeyað,<br />

10 kilo bulgur, 10 lira<br />

para verir ve Karaman’a<br />

gönderir. Asker arkadaþý ve<br />

sözü böylece onaylanmýþ<br />

olur. Babam buna hayat mücadelesi<br />

diyor. Yine bir kýþ<br />

günü babam iþ bulamayýnca<br />

ayakkabý boya sandýðýný alýr<br />

ve esnaf kahvehanesine gider.<br />

2 gün bekler ama bir<br />

ALLAH’ýn kulu ayakkabý<br />

boyatmaz. Kahvehanedekilere:<br />

—Ya arkadaþlar ALLAH<br />

rýzasý için ayakkabýnýzý boyayýmda<br />

en azýndan eve 1<br />

ekmek götüreyim evdekiler<br />

2 gündür aç der ama. Onlarda:<br />

—Hacarap dýþarý çýkýnca<br />

boya hemen gidiyor görmüyormusun<br />

her yer çamur.<br />

Diye bahane bulurlar kendilerince<br />

kimsenin kýlý bile kýpýrdamaz.<br />

Bir yerlerden bir<br />

sebeb olurda o kýþda rahat<br />

geçer. ALLAH kimseyi açlýkla<br />

terbiye etmesin Müslümanlarýn<br />

ufkunu geniþ kalbini<br />

merhametli ve elini cömert<br />

etsin fakir fukarayý da<br />

namerde muhtaç etmesin.<br />

BABAM ve ANNEMÝN<br />

SON UMRE<br />

YOLCULUKLARI!<br />

Babam ve annem<br />

Türkiye`ye izine gitmek<br />

istiyorlardý. Ben de dedimki:<br />

—Baba izine gerçekten<br />

gitmek istiyor musunuz?<br />

Öyleyse hem<br />

umre yapýn hem de Türkiye`de<br />

izin yaparsýnýz<br />

dedim. Onlar da:<br />

—Tamam, olur dediler<br />

ben de biletleri bizim<br />

Hüseyin Avcý`ya ayarlattým.<br />

Zamaný gelince<br />

kardeþim Hüsnü Düsseldorf`tan<br />

umreye gönderdi.<br />

Cidde`ye varýnca<br />

Önce Medine-i Münevvere<br />

ziyareti için Otobüsle<br />

yolculuklarý baþlar.<br />

Babam bu durur mu yolda<br />

ilahileri döktürür haným bacýlar<br />

hüzünlenir sevinç gözyaþlarý<br />

dökerler. Medine ziyaretlerini<br />

mükemmel bir<br />

þekilde yaptýktan sonra<br />

Mekke-i Mükerremeye yolcuðu<br />

baþlar bu arada babam<br />

kendine dikkat etmediðinden<br />

biraz rahatsýzlanýr.<br />

Mekke`ye varýnca otele geçerler<br />

annem babamý yataða<br />

yatýrýr ve:<br />

—Sakýn kalkma ve dýþarý<br />

çýkma bir yerlere düþer kalýrsýn<br />

der. Annem Kâbe ziyaretine<br />

gidince babam duramaz<br />

ve içinden:<br />

—Ben ne için geldim<br />

þimdi ne yapýyorum deyip<br />

abdest alýr ve Kâbeye gitmek<br />

için çýkar. Kabeye varýnca<br />

50 riyal verir tekerlekli<br />

sandalyeyle tavafý yapar.<br />

50 riyal daha verir Safa ve<br />

Merve arasýnda say yapar.<br />

Adam zemzem kuyusunu<br />

yakýnýnda býrakýp gider. Babam<br />

orda bir köþede þükür<br />

namazýna durur daha secdeye<br />

gidemeden düþer bayýlýr.<br />

Tabii orda bulunanlar<br />

müdahele ederler gözlerini<br />

açarki insanlar telaþlý telaþlý<br />

bir þeyler söylüyorlar. Ellerindeki<br />

torbalardan babama<br />

yastýk yaparlar babamýn garip<br />

garip baktýðýný görüncede<br />

bazýlarý aðlaþýrlar. Biraz<br />

kendine gelince de gitmek<br />

için kalkýp dýþarýya doðru<br />

yürür giderken yine arkasýna<br />

doðru bakýnca ordaki bazý<br />

müslümanlar hüzünlenir.<br />

Babam 22 numaralý kapýya<br />

doðru yönelir ama baþaramaz<br />

yine düþer. Haným bacýnýn<br />

biri baþýnýn altýna ordaki<br />

torbalardan koyar ve<br />

gider. Bu arada bir genç tam<br />

yanýndan geçmekte iken<br />

iþaret ederek gence sorar:<br />

—Türk müsün? Gençte:<br />

Gerçekler “<strong>Hayat</strong>”ýn Ýçinde Gizlidir<br />

hayat<br />

Hacarap`ýn Asker Arkadaþýnýn Sözü<br />

M.Salih AYDIN<br />

—Elhamdulillah hem<br />

müslümaným hem türküm<br />

amca ne ihtiyacýn varsa yardým<br />

edeyim deyince. Babam<br />

da:<br />

—Beni otelime götür yeter<br />

der. Genç babamý kucaklar<br />

ve ta yola kadar götürür<br />

hatta taksiye bindirir otele<br />

götürür taksinin parasýný bile<br />

verir. Babamý oteldeki görevlilere<br />

teslim eder vedalaþýr<br />

gider. ALLAH onlardan<br />

razý olsun. Babam bu ya yine<br />

duramaz biraz kendini<br />

iyi hissedince torunlara birþeyler<br />

alayým diye otelin yakýnýndaki<br />

maðazalara gitmek<br />

için tekrar çýkar. Çýkar<br />

ama bu sefer ciddi þekilde<br />

hastalanýr otele geri döner<br />

ve kendini yataða atar. Annem<br />

iþin vehametini görünce<br />

görevlilere haber verir.<br />

Görevlilerde Sefer hocaya<br />

durumu iletir. Sefer hoca yanýnda<br />

karadenizli iyi arapça<br />

bilen bir hoca efendi ile babamýn<br />

yanýna gelir. Babama:<br />

—Seni hastahaneye götüreceðiz<br />

derler. Babamý acilen<br />

bir ambulansla hastahaneye<br />

sevkederler. Hastahanede<br />

4 þiþe serum verilir bütün<br />

tahliller yapýlýr. Doktorlar<br />

babamda kalp rahatsýzlýðý<br />

ve vücudunun susuz kaldýðýný<br />

istirahat ve hastahanede<br />

kalmasýný söylerler.<br />

Fakat umre günü de dolmuþ<br />

olduðundan hareket etmesi<br />

gerekir. Fakat doktorlar býrakmak<br />

istememektedirler.<br />

Babam diyorki:<br />

—Kaçacam ama elbiselerim<br />

de yok bana kefen gibi<br />

bir þey giydirdiler yanýmada<br />

hemþirelerden nöbetçi<br />

býraktýlar ne söylesem nafile.<br />

Doktorlar diyorki:<br />

-Artýk bir þey olursa sen<br />

kefilsin deyip. Sonunda Sefer<br />

hocanýn uðraþlarý ve kefil<br />

olmasý ile babamý býraký-<br />

Ocak-Januar 2008 / Muharrem 1429<br />

37<br />

yorlar. Son anda otobüse<br />

yetiþip Cidde`ye doðru<br />

yola çýkýyorlar. Ciddeden<br />

uçaða biniyorlar<br />

tabi bu arada Sefer hocam<br />

yardýmlarýný eksik<br />

etmiyor. Ýstanbul`a inince<br />

iç hatlarý gösteriyor<br />

ve Konya uçaðýna biniyorlar.<br />

ALLAH onlardan<br />

razý olsun. Konya`ya<br />

inince bir taksiye<br />

atlayýp Konya otobüs<br />

garýna oradan otobüsle<br />

Karaman`a ve eve ulaþýyorlar.<br />

Fakat bir müddet<br />

sonra iyice rahatsýzlaþýyor.<br />

Karaman` daki kýzkardeþim<br />

babamý hastahaneye<br />

sevkettiriyor. Hastahanede<br />

biraz düzelsede durumunun<br />

vahim olduðu görünce.<br />

Babamýn ve annemin<br />

biletlerini öne aldýrdýk. Rahmetli<br />

dayým Konya`ya götürür,<br />

helâlleþir ve Konya`dan<br />

uçaða bindirir (Dayým babamý<br />

gönderdikten 1 sene sonra<br />

2006`nýn Kasým ayýnda 58<br />

yaþýnda vefat etti). Ýstanbula<br />

indikten sonra iç hatlarý bulamayýnca<br />

yardým sever bir<br />

polis memuresi. Babamý bir<br />

tekerlekli arabaya bindirip<br />

iç hatlardan babamý bindirinceye<br />

kadar yardým eder.<br />

ALLAH imandan<br />

Kur’an`dan merhametten<br />

ayýrmasýn bütün yardým severlerden<br />

razý olsun.<br />

Almanya`ya gelincede 1<br />

sene kadar rahatsýzlandý<br />

çok þükür þimdi durumu<br />

iyi. Babamýn son umre yolculuðuda<br />

böyle geçti. Ýnsan<br />

kendi saðlýðýna dikkat etmesse<br />

doktor ne yapsýn.<br />

BABAM VE<br />

TORUNLARI!<br />

Sene 1997 babamda aþýrý<br />

astým rahatsýzlýðý var. Babam<br />

bir gün dediki:<br />

Ýzine gideyim de Alanya,<br />

daki damla maðarasýnda biraz<br />

tedavi olayým geçen sefer<br />

faydasý olmuþtu dedi.<br />

Biz de izine gönderdik, bu<br />

arada benim rahmetli büyük<br />

oðlum Halil abituru bitirdi<br />

3 ay boþ. Bana:<br />

- Baba arabayý ver de bir<br />

izine gideyim bundan sonra<br />

üniversitede zamaným olmaz<br />

dedi. Ben de amcasýnýn<br />

masrafýný da çektim amcasý<br />

ile birlikte izine gönderdim.<br />

Amcasý Türkiye`ye býraktý<br />

uçakla geri döndü. Daha<br />

sonra hanýmý da en küçük<br />

olan Behzadýmla izine gönderdim.<br />

Evimin gülü kýzým<br />

Kübram Türkiye`de imamhatibe<br />

gidiyordu. Benim yanýmda<br />

3 numara Yasinim<br />

kaldý. Daha okulun tatiline<br />

2 hafta var. Yasini mi de<br />

okul tatil olur olmaz gönderdim.<br />

Bana iþyerinden<br />

geç izin veriyorlardý çünkü<br />

ben makinist olarak çalýþýyorum.<br />

Bütün vardiyada kýsýmýn<br />

sorumlusu benim. Bizim<br />

bölümde üç kýsým var.<br />

Tam 2 hafta kaldý benim izine<br />

gitmeme. Yasinimi gönderdiðim<br />

hafta sonu babamlar<br />

bizim eve gelirler babamýn<br />

nefesi sýkýþýr nefes darlýðýndan<br />

muzdarip kronik<br />

asmasý var. Rahmetli kýzým<br />

Kübram bakar dedesi aðýrlaþmýþ:<br />

-Ne duruyorsunuz dedem<br />

gidiyor diye baðýrýnca<br />

Halilim babamý acil hastahaneye<br />

kaldýrýr. Babam biraz<br />

düzelince biletini öne<br />

alýr ve Ankara Esenboða havaalanýna<br />

götürür. Tam ayrýlacaklarýnda<br />

tekrar tekrar<br />

vedalaþýr bir daha göremem<br />

diye. Babam Almanya`ya<br />

geldikten sonra 1 hafta hastahanede<br />

yattý ve iyileþti. Üç<br />

Agustos Pazar günü içimde<br />

bir ateþ yanmaya baþladý hemen<br />

hanýma telefon ettim<br />

evde kimse yoktu. Cep telefonu<br />

o zamanlar büyük<br />

lükstü ilgi de azdý ve düþünmemiþtim.<br />

Halilim istemiþti<br />

ama ben olmaz demiþtim.<br />

Akþama doðru içim iyice<br />

yanmaya baþlamýþtý tekrar<br />

telefon ettim haným çýktý<br />

ben:<br />

—Çocuklar nerde dedim.<br />

Haným:<br />

—Arabayla gezmeye gittiler<br />

dedi. Ýçimdeki alev daha<br />

da alevlendi kor oldu.<br />

Seslerini duymam lâzým<br />

ama evde yoklar. Bu arada<br />

birkaç sefer daha telefon ettim<br />

ama gelmemiþler. Gece<br />

yarýsý bir telefon geldi. Acý<br />

haber ulaþtý. Kaza yapmýþlar<br />

ve üçü de vefat etmiþ.<br />

ALLAH hepsine ve bütün<br />

mümin kardeþlerime rahmet<br />

eylesin. Kimin kimden<br />

önce vefat edeceðini ancak<br />

RAB’bim bilir. ALLAH (c.c)<br />

hepsini rahmetiyle kuþatsýn,<br />

ondan geldik ona döneceðiz,<br />

o ne derse ona tabiyiz,<br />

ancak ondan rahmet dileriz,<br />

o verdi o aldý, ben yoktum o<br />

var etti, birliðinden haberdar<br />

etti, bizi isyankâr kullarýndan<br />

eyleme bizi rahmetinle<br />

kucakla, bizi nefsimize<br />

býrakma, bizi razý olduðun<br />

kullarýndan eyle âmin. Selam<br />

ve dualarýmla AL-<br />

LAH’A emanet olunuz efendim.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!