TÜRK SÖZÜ TAHLİLÎ FİHRİST - İNCELEME - METİN

ettirmişlerdir. Hatta eski muhaliflerinin bir kısmı da onların yanlarında yer almayabaşlamışlardır. (Celal Sahir, Hamdullah Suphi, Yakup Kadri, Fuat Köprülü, Refik Halitgibi). Dilde sadeleşme davasındaki zaferleri kesindir. Aruz ve eski nazım şekilleritamamen terk edilmemekle birlikte yaygın olarak kullanılmaya başlamıştır. 1920’yegelindiğinde bu konularla ilgili tartışmalar esas itibariyle bitmiştir. Süleyman Nafiz, CenapŞahabettin ve Ali Kemal’in şiddetle, inatla devam eden muhalefetlerine rağmenCumhuriyet’in ilanından önce yazı diliyle konuşma dili arasındaki farklılıklar büyükoranda kalkmış, konuşma dili olan sade ve güzel Türkçe edebî dil olarak benimsenmiştir.Millî Edebiyat Dönemi’nde Çıkarılan Diğer Dergiler: Kalem (1908, mizahîdergi), Cem (1910, mizahî dergi), Genç Kalemler (1911, Ömer Seyfettin, Ali Canip, ZiyaGökalp), Türk Derneği (1911), Türk Yurdu (1912), Bilgi (1913), Halka Doğru (1913),Millî Tetebbular Mecmûası (1915), Servet-i Fünûn (1917’den sonra), Yeni Mecmûa (1917),Nedim (1918), Diken (1918, mizahî dergi), Büyük Mecmûa (1919), Ayn Dede (1922,mizahî dergi), Akbaba (1922, mizahî dergi).6