TÜRK SÖZÜ TAHLİLÎ FİHRİST - İNCELEME - METİN

İKİNCİ BÖLÜMA. EDEBİYATLA VE DİLLE İLGİLİ YAZILARTürk Sözü’ndeki edebî yazıların büyük bir bölümünü makaleler oluşturur.Makalelerin çoğu Ömer Seyfettin tarafından yazılmıştır. Ömer Seyfettin makalelerinde“edebiyat” ve “dil” konusunu işlemiştir. Yazdığı makalelerle millî bilinci uyandırmayaçalışmıştır. Millet olmanın ilk şartının millî bir dile ve millî edebiyata sahip olmakolduğunu söylemiş, dilimizin, edebiyatımızın millileşmesi konusunda halkı ve aydınlarıbilinçlendirmeye çalışmıştır.Türk Sözü’nün ilk sayısında Ömer Seyfettin’in “Türk Sözü” başlıklı makalesinigörüyoruz. Bu makale aynı zamanda dergini ilk sayısının ilk yazısıdır.Ömer Seyfettin bu yazısında dilimizi Arapça-Farsça kelime ve tamlamalardankorumamız gerektiği fikri üzerinde durur. Bu düşünce Türk Sözü’nün çıkış amacıyladoğrudan doğruya ilgilidir.Ömer Seyfettin makalesinin sonunda bu fikrini şu cümlelerle ifade eder:“…İşte Türk dilini bu edebiyat zalimlerinin ellerinden kurtaracak halka kendidiliyle faydasına yarayacak şeyler yazacak, memleketimizde “okumak muhabbeti”niuyandırmaya çalışacağız.”“ ‘Türk Sözü’ uyanan âlim ve milletine âşık yüksek Türk gençliğiyle hâlâ uyuyanve bir ışık bekleyen Türk halkı arasında bir kapıdır, gençlik o kapıdan girmeklealçalmayacak, bilakis halkı, yani kendi varlığını kendi milletini yükseltecek, kendinebenzetecektir.”Ömer Seyfettin’in Türk Sözü’nün ikinci sayısında yayımlanan “Halk Nedir?”başlıklı makalesi: İşte bizim tanımadığımız bir şey… Türklerden kim okumuşsamilletinden halktan ayrılmıştır.” cümleleriyle başlar. Ömer Seyfettin yazısının ilerleyenbölümlerinde Türk milletinin ve Türkçe’nin unutulmasından şikayetçi olur. Yazısınınsonunda gençlere seslenir:“Ey gençler! Biz onlar gibi çorak kalmayalım. Kendi düşündüklerimizi halkın, yanimilletin lisanıyla yazalım ve İstanbul Türkçesi’ni bütün Türklüğün edebî lisanı yapalım. Ovakit biz onlar gibi sağken unutulmayacağız. Öldükten sonra iyi ruhumuz kabrimizinüzerinde torunlarımızın ihtiramla gezindiğini görecek ve Türklük yaşadıkça namımızınhamiyet ve şefkatle anıldığını işitecek…” der.10