TÜRK SÖZÜ TAHLİLÎ FİHRİST - İNCELEME - METİN

İlyas Fakih’ten izin alarak, köyün kenarlarında gezmeye çıktı. Dalgın dalgın giderkenuzaktan çeşme başında bir takım kızların su doldurmakta olduklarını gördü. Birdenbireyüreği hopladı; kızlardan birisini sevgilisine benzetmişti. Çeşme başına doğruldu.Çakır Oğlan’ın kendilerine doğru gelmekte olduğunu gören kızlar, gülüşüpkonuşmalarını kestiler. “Demir Han”a karşı koyan, kendilerini kurtaran, beş kişi ile yirmikişiyi yerlere seren bu yiğidi yakından görmek onların arayıp bulamadıkları bir şeydi.“Çakır Oğlan” çeşmeye yanaştı, kızları şöyle bir süzdü. Sevdiği kızı görünce yüzükızardı, yüreği çarpmaya başladı. Hâlini belli etmemek için:- Bacılarım, ben susadım. Bana biraz su verir misiniz?Dedi. Kızlar hep birden testilerini uzattılar. Çakır Oğlan şaşırdı; hangisinin testisinialacaktı? Hiçbirisinin gönlünü kırmak istemiyordu. Biraz durdu, düşündü. Nihayet birkarar verdi:Hanginizin testisinden su içeceğim, bilmiyorum. Durun, aklıma bir şey geldi. Benbir koşma söyleyeceğim, içinizden kim cevap verebilirse, onun suyunu içeceğim. O vakithatırınız kalmaz.Dedi. Ve yanık, tatlı bir sesle başladı:Ben bir nalbant oğluyum,Şimdi çıktım dağlaraTaş tepe atlarkenDüştü yolum bağlara.Vardı bir kız kardeşimKaptırdım “Demir Han”aHak’tan medet diledimAğladım yana yanaKırklar bana acıdıGösterdi sağı soluPirden aldım öğüdüBuldum en doğru yolu.24