TIPKIBASIM_2017-2018_içerik

Kitaba baktığımızda genel olarak distopya tarzında bir kurguyla karşılaşıyoruz: her türlü
kötülük, şiddet ve caniliğin bürüdüğü adi bir dünya, kanunlara kimsenin aldırış etmediği
kontrolsüz bir yaşam biçimi; sokaklarda terör estiren gözü kara ve hayata onları bağlayan
pek bir şey olmayan, zevksiz, inançsız bir genç nesil... Bu neslin bir parçası olan bir çete ve
kendini çetenin lideri ilan eden Alex karakteri. Alex karakteri kitabın ana karakteri ve
anlatıcısıdır, yani kitap birinci kişi ağzından (kahraman bakış açısından) yazılmıştır. Hatta
bu kahraman bakış açısı o kadar güzel yansıtılmıştır ki kendinizi Alex ile bir mekanda
oturup sohbet ediyormuş gibi hissediyorsunuz. Kitabın sahip olduğu argo ve espiritüel dil
de cabası. Kitabı okurken yazarın nasıl bu kadar kirli, iğneleyici ve sert bir dille yazdığını
sorgulamadım değil. Üstüne üstlük kendisine has üslubu ve içten, doğal anlatımı sizi
dehşete düşürdüğü gibi değişik bir şekilde eğlendiriyor da.
Kitap çok zengin, her anlamda. Özellikle de düşündürücü cümleler bakımından çok zengin.
Kitabı okurken hemen hemen her bölümden sizi düşünmeye iten cümleler bulabiliyorsunuz.
Ayrıca yazarın bizlere vermek istediği mesajlara, bize göstermek istediği "hayatta var
olan" gerçeklere rastladığınız zaman bu kitabın aslında günümüzden çok da uzak olmadığını
anlıyorsunuz. Anthony Burgess, böylelikle günümüz dünyasına kendi ağdalı diliyle
dokundurmada bulunuyor, tıpkı kendisinin de kitapta dediği gibi: "Tüm hayvanların en
zekisi, iyiliğin ne demek olduğunu bilen insanoğluna sistematik bir baskı uygulayarak onu
otomatik olarak işleyen bir makine haline getirenlere kılıç kadar keskin olan kalemimle
saldırmaktan başka hiçbir şey yapamıyorum..."
Gökçe Lara Bodur 12-B
60