Aytek Sever - Hiperbor - III
Aytek Sever, Şiirler
Aytek Sever, Şiirler
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
www.isaretatesi.com<br />
SİLKİNİŞ<br />
-uvertür-<br />
Şaziye için<br />
İnsan nasıl olur da usanç duyar yaşamdan, yabancılaşır<br />
yazgısına, yerini şaşırır dünyada da bulmaya çabalamaz – nasıl<br />
gelinir bu noktaya, anlamak güç. Bir muamma bu; kişi her<br />
nasılsa azar azar, adım adım, bir fazlalıkmışçasına dışına<br />
taşıyor yaşamın ve kalıyor orada, ana damardan kopuyor,<br />
yitik bir insan oluyor. Vazgeçiyor büyük resminden ülkelerin,<br />
inanıyor çabasının boşunalığına, indiriyor kanatlarını iki yana,<br />
unutuyor amaçları, nedenleri, dayanakları. İşlevsiz ve<br />
içeriksiz, boşa dönüyor. – Oysa dünyaya kendi koşullarıyla<br />
gelir insan, yazgının yatağında kararlılıkla akar yaşam: Soluk<br />
alıp verildiği sürece daima bir yol vardır tutulacak ve daima<br />
tekrar geri dönülebilir, dönülmelidir bu yola.<br />
İşte, duvardaki incecik gedikten sızan, kıtalara bedel altın<br />
ışığı dışarının. İşte, ileride, en uzakta, ufkun tam kalbine<br />
yerleşmiş çağ kıblesi. Duyuyorum, pırıl pırıl insan soyları<br />
ağıyor yükseklere sıra sıra. Kabuk değiştiriyor yeryüzü,<br />
titreşiyor zaman. Ses köprülerini art arda izleyerek koşabilirim;<br />
34
Change language