Miyad Dergi Sayı: 1 Yıl: 1 Temmuz 2019

GÖNÜLLER SULTANI
YUNUS EMRE
Asırlardan beri gönüllerde taht
kuran Yaşam felsefesinin temel
ilkesi “SEVELİM SEVİLE-
LİM” sözüne sığdıran büyük
halk ozanı Yunus Emre’yi 6-10
Mayıs ayında anıyoruz.
Anadolu’nun Sariköy’ünde (Eskişehir
Mihalıççık ilçesi Yunus
emre beldesi) dergahını kurarak
Türk Halkının bağrından tüm
dünyaya seslenen büyük halk
şairi Yunus emre, 1238 yılında
Sarıköy’de doğmuş ve diyar,
diyar dolaşarak halkının sevinç
ve acılarını paylaşmış halkının
Türkçesi ile şiirlerini yazmış
ve yine Sarıköy’de 1320 yılında
ömrünü tamamlamıştır.
Yunus Emre tüm dünyaya
insan sevgisini sönmez bir ışık
gibi yaymış ve yüzyıllar önce
Birleşmiş Milletler Anayasasını
“Sevelim Sevilelim” diyerek iki
sözcükle özetlemiştir.
Büyük derya adamı Taptuk
Emre’nin izinde yıllarca çile
doldurarak feyzini almış, bu
felsefe ile zamanının birçok
şairi gibi padişahlara methiyeler
düzerek, onların otağlarında ya
da saraylarında rahat yaşamak
yerine, halkının içinde onların
sorunlarıyla yaşamayı ve onların
sevgi ve özlemle okunabilme
özelliğini sürdürmektedir.
Yunus Emre 6 Mayıs 1949
yılında Mihalıççık İlçesinin
Sarıköy’ündeki (Yeni adıyla
Yunus Emre Beldesi) birinci
mezarından ikinci mezarına
1970 yılındaysa şimdiki istirahat
ettiği üçüncü mezarına alınmıştır.
O tarihten bu yana her yıl
6/10 Mayıs tarihleri arasında
mezarının başında “ Yunus
Emre Kültür ve Sanat Haftası
“ düzenlenmektedir Birleşmiş
Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür
Örgütü (UNESCO), 1972 yılında
(Ölümünün 650. yıldönümü
dolayısıyla) Yunus Emre’nin
anılmasına vesile olmuştur.
Yunus Emre törenleri, Yunusemre
beldesi , gerek Mihalıççık,
gerekse de Eskişehir ilinde
Yunus Emre’nin kişiliği, felsefesi
anlatılmakta şiirlerinden çeşitli
örnekler sunulmaktadır Yunus
Emre’ye ilişkin Kültür ve Sanat
etkinliklerinin sürdürüldüğü bu
hafta içinde çok sayıda bilim
adamı ve sanatçı bu etkinliklere
katılmaktadır
Yunus Emre’nin mezarının
bulunduğu yerdeki Yunus Emre
Müzesi 1971 yılında Selçuklu
Mimari tarzında inşa edilmiştir.
Daha sonra Ulu Önder Atatürk’ün
Doğumumun 100.yılı
nedeniyle “Yunus Kültür Evi “
aynı tarzda yapılmış ve hizmete
açılmıştır. Yine aynı yerde 1983
yılında aynı mimari tarzda yaptırılan
mescid’de hizmete sokulmuş
ve minaresi 1984 yılında tamamlanmıştır.
Yunus Emre’nin
mezarlarının bulunduğu kısım
“külliye” haline dönüştürülmüş
ve anma törenleri her yıl 6 Mayıs
tarihinde bu alanda yapılmaktadır..
1991 yılında T.C. Kültür
Bakanlığı ve UNESCO işbirliği
ile ilân edilen “Yunus Emre
Sevgi Yılı”nda bütün dünyada
anılmıştır. Yunus Emre’nin evrenselliğe
ulaşmasında insanlığın
Mİ D 31
ortak teması olan insan sevgisini
kullanması rol oynamıştır.
YUNUS EMRE’NİN YAŞAM
ÖYKÜSÜ
Büyük Türk Ozanı Yunus Emre
Porsuk çayının doğusundaki
Sarıköy’de bugünkü adıyla Yunus
Emre) 13.yüzyılın ilk yarısında
Hicri 638, Miladi 1238- doğmuştur.
Türkmen asıllı olan Yunus emre,
gençlik yıllarında Nallıhan ilçesine
bağlı Emre köyündeki Taptuk
Emre’nin medresesinde uzun
yıllar eğitim görmüş olup onun
hizmetinde bulunup bilgisinden
yararlanmıştır. Şeyhine olan bağlılığından
“Emre “ adını almıştır.
Yunus’un yaşadığı çağ Moğolların
Anadolu’yu darmadağın
ettikleri bir çağdır. 1243 ‘de
Selçuk ordusu, köse dağında
korkunç bir bozguna uğramış,
imparatorluğun temeli sarsılmış,
can mal güvenliği diye bir şey
kalmamıştır.
Yunus Emre böyle bir devirde,
Orta Anadolu’da yetişmiş
kendisini tasavvufa vermiş,
doğuda mezhep ayrımları hüküm
sürer, kanlı olaylara yol açarken
“ iltizam ve müsadere “ mevki
kavgalarının körükler, halkı
ezerken, batıda derebeylik yayılır,
sınıflar sınırlanır. Topraksız halk
tutsak olur. Toprakla birlikte
satılır. Haçlı seferleri cennete yol
açar, cennet kanla ve parayla elde
edilirken o tasavvufun derin ve
içli hoşgörüsüyle,
Yitmiş iki millet bir göz ile
bakmayan
Şir’in evliyasıyla hakikatte âsidir.
Diyerek herkesi kucaklamış,
Kuru idik yaş olduk, kanatlandık
kuş olduk
Birbirimize eş olduk, uçtuk
elhamdülillah
Vardığımız illere şol sefa gönüllere
Halka taptuk ma’nisin saçtık
elhamdülillah
Söyleriyle inancını dile getirmiş,
gönlündeki Hak ve Halk sevgisini
halka aşılamıştır.
Ümmi yani okuma yazma bilmez
oluşu hakkındaki rivayet, bazı
şiirlerinde bilgiyi gerçeğe ulaşmak
için bir araç saydıını bilime önem
vermemesi dervişliğin verdiği
alçak gönüllülük ile kendisini bir
şey bilmez olarak göstermesi ve
bilgisine güvenip gururlananları
taşlaması yüzündedir. Yoksa kendisi
medrese öğrenimi görmüş
birisidir.
Yunan mitolojisini Doğu
efsanelerini bilir. Kur’an’dan
hadislerden erenlerin sözlerinden
mazmunlar alır. Mevlânâ’nın
“Mesnevisi’ni ve Divan-ı Kebir’indeki
gazelleri okuduğunu
yine şiirlerinden anlamaktayız.
Hatta Doğunun Büyük şairi
Şirazlı Sadi’nin bir gazelinde
manzum olarak Türkçe’ye
çevrilmiştir. Aslında kendisi de
birkaç şiirinde medrese öğrenimi
gördüğünü açıkça söyler.
Medrese öğreniminden sonra
tasavvuf yoluna giren Yunus,
uzun bir süre Taptuk Emre dergâhında
kalmış. Onun tasavvuf
konusundaki derin bilgisinden