Aytek Sever - Fusiòn

www.isaretatesi.com
KORUNAK
manastır yolu
Kilometrelerce yürüyüşün üzerine, öğle sıcağında bir de
uzun, dimdik bir yokuşu çıkarak, güç bela vardım tepenin bu
noktasına. Bir yudum su içmedim yolda; altında dinlenilecek
bir parça gölge yoktu. Açlıktan kıvranıyorum üstelik. Ve
güneşin altındayım hâlâ.
Üzerimde günlerin uykusuzluğu var, kafamda sersemlik,
her tarafımda ağrılar. Gücüm iyice azaldığından, ışığa, sıcağa,
seslere karşı müthiş derecede tahammülsüzüm; sinirsel
tükenişin eşiğinde olduğumu hissediyorum. (Çöl yitikliğinin
bu son raddesinde, karanlık irademin ezbere adımları bana
tinin menzilinde bir ifrit gösteriyor! Kovamadığım, feci bir ifrit
– değil mi ki cenderesindeyim darlığın.)
Gene de yürüyorum. Gözlerim kararıyor; neredeyse
kendimi bilmez bir halde varıyorum manastıra.
Ama nihayet vardım, içerideyim, önemli olan da bu. –
İçerisi gölgelik, serin, sessiz, durgun; ve dışarının tüm
koşullarından yalıtılmış ve korunaklı olduğu için de, yepyeni,
taptaze ve alabildiğine elverişli: Anbean, derinden derine,
93